"Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι"

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Σιδηρόδρομος στην Ιερά πόλη Μεσολογγίου(με έγγραφα από το αρχείο μας)


Μηχανοστάσιο Μεσολογγίου. Διακρίνονται η αυτοκινητάμαξα BREDA
στα αρχικά καφέ (ιταλικά) χρώματά της και δυο ατμάμαξες.
Φωτό: Charles Firminger 1962, παραχώρηση: Γιώργος Νάθενας

Σταθμός Κατοχής με το τοπικό τραίνο που εκτελούσε το δρομολόγιο
Μεσολόγγι (Πλατεία Μπότσαρη) Αιτωλικό κατοχή.
Φωτό: από προσωπικό αρχείο, παραχώρηση: Κασσάνδρα Φλάκα, Γιώργος Νάθενας

Ατμήλατο εμπορικό με την ατμάμαξα «ΕΛΛΗΝΙΣ».
Με οπισθοπορεία καταφθάνει στο Μεσολόγγι από το Αγρίνιο.
Φωτό: Charles Firminger 1962, παραχώρηση: Γιώργος Νάθενας

Ανακοίνωση στον τοπικό τύπο

Από την Πάτρα στο Μεσολόγγι
Απόσπασμα: Κ. Ουράνης. «Ταξίδια στην Ελλάδα»
Στο ανοιξιάτικο πρωινό ο κόλπος των Πατρών μοιάζει με μεγάλη γαλήνια λίμνη. Η επιφάνεια των νερών, που έχουν ένα απαλά γαλάζιο χρώμα, γυαλίζει σαν κρύσταλλο. Όπου πέφτει ο πρωινός ήλιος, παιχνιδίζουν αναρίθμητοι χρυσοί λαμπυρισμοί. Κατά τις ακτές της Στερεάς, που είναι ακόμα τυλιγμένες σε μια γαλαζόφτερη άχνα, οι σκιές κάνουν πράσινους αντικατοπτρισμούς πάνω στα νερά. Μερικά άσπρα πανιά ακινητούν στον υδάτινο ορίζοντα. Η δροσιά, που κατεβαίνει στον κόλπο από τις μακρινές κορφές τον χιονισμένων ακόμα βουνών κάνει να νιώθεις την αναπνοή σαν απόλαυση. Αντίκρυ μου ξεκόβετε στον ουρανό ένας τεράστιος κώνος ραβδωμένος με φως και σκιές που θυμίζει το Γιβραλτάρ. Είναι το τραχύ βουνό της Βαράσοβας. Εκεί είχε βάλει πλώρη το μικρό πλοίο που μας πηγαίνει στο Μεσολόγγι. Μιας ώρας ταξίδι και φτάσαμε από την Πάτρα στο Κρυονέρι την Καλλιρρόη των αρχαίων. Αυτό το όνομα με είχε κάνει vα περιμένω πως θα έβλεπα ένα μέρος κατάφυτο, ειδυλλιακό και πρόσχαρο. Και ήταν εντελώς το αντίθετο: μια γυμνή και πένθιμη ακτή, πνιγμένη από τη γιγάντια πετρώδη και απότομη μάζα της Βαρόσοβας. Οι άνεμοι στο μέρος αυτό είναι συχνοί και δυνατοί, και έτσι η αποβίβαση είναι πολλές φορές επικίνδυνη. Ένα μικρά τρένο κυλάει με τρανταγμούς μέσα σε μια χέρσα έκταση, που έχει για μοναδική βλάστηση κάτι σπάνια χαμόδεντρα και τα σπάρτα των ελών πou ασημίζουν στον ήλιο. Ένα χωρίο το «Ευηνοχώρι» σταματάει μια στιγμή το μάτι μου, με τα καλύβια του που είναι φτιαγμένο ολόκληρα από ψάθα μαυρισμένη στον ήλιο. Έπειτα φαίνεται ο Φείδαρης: (Έυηνος) μια μεγάλη κοίτη από άσπρα χαλίκια όπου έρπουν μερικές λουρίδες γαλαζοπράσινων νερών. Κι ύστερα, τίποτα άλλο από μια απέραντη έκταση από άβαθο νερό, θολό και ακίνητο, που σου γεμίζει την ψυχή με μελαγχολία, μα και με μια παράδοξη μαζί γοητεία. Είναι η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου.


 Τα παρακάτω έγγραφα αποτελούν εσωτερική και εξωτερική αλληλογραφία του σταθμού Ιεράς πόλεως Μεσολογγίου.Σας τα παραθέτουμε με σειρά ημερομηνιών.
1912

1917

1918

1921

1921

1924

1928

1929

1930

1933

1934

1936

1942



 
*/*Ευχαριστούμε που μας επισκεφθήκατε!*/*