Διεθνής Αδελφότητα Μνήμης Αγωνιστών Πολιορκιών και Εξόδου του Μεσολογγίου - Διαγωνισμός μαθητών Γυμνασίου του διευρυμένου Δήμου

Ιερά Πόλη Μεσολογγίου 29 Νοεμβρίου 2011

Αριθμός Πρωτοκόλλου 31/2011

κύριοι, Η Αδελφότητα προκήρυξε διαγωνισμό μεταξύ μαθητών των Γυμνασίων του διευρυμένου δήμου Ι.Π.Μεσολογγίου (Αρ.Πρωτ. 22/2011) με θέμα:

“Τι θυμούμαστε ακόμη από τις Πολιορκίες και την Έξοδο του Μεσολογγίου και τα άλλα σημαντικά γεγονότα που έγιναν στην περιοχή – Ζυγό, Αιτωλικό, Λεσίνι κλπ. ’’

Ο διαγωνισμός εγκρίθηκε από την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτ/νιας (Αρ.Πρωτ. ΦΔ8/3/6904).

Συνάπτουμε την προκήρυξη του διαγωνισμού και σας παρακαλούμε να την προβάλετε στην εφημερίδα σας.

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων.

Με εκτίμηση,
Για το Δ.Σ,
Κ.Καρκανιάς Πρόεδρος
Ελ.Χολέβα Γεν.Γραμματέας

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Όπως γνωρίζετε, βασικός στόχος της Αδελφότητας είναι η διατήρηση της Μνήμης για την Ιστορία του τόπου και ιδιαίτερα για την Ιστορία της Επανάστασης του 1821 στην επαρχία μας με επίκεντρο τις Πολιορκίες και την Έξοδο του Μεσολογγίου.

Για αυτό προκηρύσσουμε Διαγωνισμό μεταξύ μαθητών Γυμνασίου της δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου για εκπόνηση ομαδικών εργασιών με θέμα:

“Τι θυμούμαστε ακόμη από τις Πολιορκίες και την Έξοδο του Μεσολογγίου και τα άλλα σημαντικά γεγονότα που έγιναν στην περιοχή – Ζυγό, Αιτωλικό, Λεσίνι κλπ. Ειδικώτερα:

· Τι θυμούνται οι γονείς, οι παππούδες μας. Ιστορίες και μύθοι.

· Μνημεία από την Επανάσταση – οχυρωματικά έργα, κτίρια, γεφύρια και οι σχετικές ιστορίες.

· Ονομασίες περιοχών που σχετίζονται με εκείνη την εποχή και η ιστορία τους.

· Ιδιοκτησίες – χωράφια, σπίτια – από εκείνα τα χρόνια ή και αργότερα αν κατασκευάστηκαν και κατοικήθηκαν από αγωνιστές της περιόδου.”

Οι εργασίες θα περιλαμβάνουν κείμενα για το ανωτέρω θέμα αλλά και φωτογραφίες, χάρτες, κειμήλια ή ενθυμήματα κάθε είδους και μορφής.

Οι ενδιαφερόμενοι μαθητές πρέπει να υποβάλουν προς την Αδελφότητα αίτηση συμμετοχής στον Διαγωνισμό μέσω των Διευθυντών των Γυμνασίων τους έως την 16η Δεκεμβρίου 2011.

Οι εργασίες πρέπει να παραδοθούν έως την 15η Μαρτίου 2012 και θα κριθούν από πενταμελή Επιτροπή, που θα συγκροτηθεί από την Αδελφότητα.

Θα δοθούν τρία βραβεία και τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν έως την 25η Μαρτίου 2012. Η βράβευση θα γίνει σε ειδική τελετή στο πλαίσιο του Εορτασμού της Εξόδου του Μεσολογγίου του 2012.

Η πρώτη εργασία θα εκτυπωθεί με έξοδα της Αδελφότητας και θα διανεμηθεί σε όλα τα Σχολεία της Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Για πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με την Αδελφότητα (Τρίτη,Πέμπτη,Σάββατο 09:00-13:00,κ.Ειρήνη Καρανικόλα)



Ιερά Πόλη Μεσολογγίου
Πεζόδρομος Χαριλάου Τρικούπη 14, Ιερή Πόλη Μεσολόγγι 30200
Τηλ: 26310 24025
Φαξ: 26310 24834
Email: adelfotita.messolonghi@gmail.com

Ή να επισκεφτούν την ιστοσελίδα adelfotita-messolonghi.gr

Ή να μιλήσουν με την Γεν. Γραμματέα Ελένη Χολέβα

Τηλ. Επικ.: 210 9015748, 6978 870622



Με εκτίμηση,



Κ.Καρκανιάς Ελένη Χολέβα

Πρόεδρος Γεν.Γραμματέας

Συναυλία απο τις χορωδίες '' Ευαγόρας Παλληκαρίδης Πάφου '' και ΄΄ Φιλοκαλλιτεχνικό Σύλλογο Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου ΄΄ στα πλαίσια των Τρικούπειων 2011

Τρικούπεια 2011 - Εκδηλώσεις πολιτικού διαλόγου και πολιτισμού

Βιογραφία του Λόρδου Βύρωνα (ντοκυμαντέρ)

Η βιογραφία του Λόρδου Βύρωνα από το History Channel.

Παραγωγή 2004.

Λόρδος Βύρων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Λόρδος Βύρων, ή και εξελληνισμένα Λόρδος Γεώργιος Γκόρντον, (αγγλικά: George Gordon Byron VI, 22 Ιανουαρίου 1788 - 19 Απριλίου 1824) ήταν Άγγλος ποιητής, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ρομαντισμού και φιλέλληνας.
 Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 22 Ιανουαρίου 1788 και ήταν γιος του πλοιάρχου του αγγλικού Βασιλικού Ναυτικού, Τζον Μπάιρον, και της δεύτερης συζύγου του, Κατερίνας. Ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια, εκ της μητέρας του, το γένος Γκόρντον, που ήταν απόγονος του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου του 3ου, πλην όμως όταν γεννήθηκε οι γονείς του είχαν ήδη χωρίσει. Ο μεν πατέρας του είχε διαφύγει στη Γαλλία λόγω χρεών, η δε μητέρα του ξόδεψε μεγάλο μέρος της δικής της περιουσίας για την αποπληρωμή των χρεών.
Ο Λόρδος Βύρων γεννήθηκε χωλός (στη δεξιά κνήμη) και τα πρώτα χρόνια διέμενε με την μητέρα του στην περιοχή Άμπερτ, μάλλον φτωχικά, όπου και έμαθε και τα πρώτα του γράμματα. Στις 19 Μαΐου του 1798 πέθανε ένας θείος του, από τη μητέρα του, ο οποίος του κληροδότησε όλη την περιουσία και τον τίτλο του 9ου Λόρδου της οικογένειας. Έτσι η ζωή του από τότε άλλαξε. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, αποκτώντας πολύ καλή μόρφωση. Ήταν χαρακτήρας ανήσυχος, παρορμητικός και τυχοδιωκτικός. Έτσι, ξεκίνησε περιοδείες και περιπλανήσεις στη νότια Ευρώπη (Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Τουρκία).

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Αθήνα ερωτεύτηκε παράφορα την Θηρεσία, κόρη του Άγγλου προξένου Θεοδώρου Μακρή, στην οποία αφιέρωσε και το ποίημά του «Κόρη των Αθηνών» (1809). Το 1812 εκφώνησε λόγο στη Βουλή των Λόρδων και δημοσίευσε το έργο του «Τσάιλντ Χάρολντ», το οποίο τον έκανε διάσημο. Ο χωρισμός του από τη σύζυγό του, Άννα Ισαβέλλα Μίλμπαγκ, προκάλεσε σκάνδαλο και έντονες συζητήσεις για ομοφυλοφιλικές του τάσεις, πράγμα που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την Αγγλία το 1816. Στην αρχή εγκαταστάθηκε στην Ελβετία και μετά στην Ιταλία, όπου υποστήριξε ενεργά το φιλελεύθερο κίνημα των Ιταλών πατριωτών.

Το 1823 κατευθύνεται, ύστερα από παρότρυνση των Άγγλων κεφαλαιούχων, που ενδιαφέρονταν για σύναψη δανείων με την ελληνική κυβέρνηση, προς την Ελλάδα, σταματώντας στην Κεφαλλονιά, όπου παρέμεινε για έξι μήνες στην οικία του κόμη Δελαδέτσιμα, φίλου του Μαυροκορδάτου. Τελικά, αν και αρχικός προορισμός του ήταν ο Μοριάς, εγκαθίσταται στο Μεσολόγγι, όπου έρχεται σε επαφή με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον οποίο και υποστηρίζει οικονομικά. Εν τω μεταξύ έχει σχηματίσει ιδιωτικό στρατό από 40 Σουλιώτες υπό τους Δράκο, Τζαβέλλα και Φωτομάρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε η σύναψη δανείου στην περίπτωση που αυτό χρησιμοποιείτο όχι για εθνικούς σκοπούς, αλλά για πολιτικές διαμάχες.

Απεβίωσε στις 19 Απριλίου του 1824 ύστερα από πυρετό. Το πένθος για τον θάνατό του ήταν γενικό και ο Διονύσιος Σολωμός συνέθεσε μακρά ωδή στη μνήμη του. Η καρδιά του ενταφιάστηκε στο Μεσολόγγι. Προς εκδήλωση του πένθους στο Μεσολόγγι ρίχτηκαν 37 κανονιοβολισμοί από την ανατολή του ηλίου και μία κάθε λεπτό.

Από τα έργα του τα πιο γνωστά είναι:

    «Τσάιλντ Χάρολντ»
    «Δον Ζουάν»
    «Μάνφρεντ»


Ελληνική βιβλιογραφία

    Κάιν: Ένα μυστήριο, μετάφραση Χριστίνα Μπάμπου - Παγκουρέλη. Αθήνα: Ανεμοδείκτης, 2006.
    Δραματικό μυστήριο σε τρεις πράξεις, επιμέλεια Θοδωρής Καφετζόπουλος, μετάφραση Ελένη Αναστασάκη. Αθήνα: Τετρακτύς, Όμβρος, 2002.
    Ο Γκιαούρ, μετάφραση Αικατερίνη Κ. Δοσίου, επιμέλεια Ευγενία Κεφαλληναίου. Αθήνα: Παρασκήνιο, 1997.
    Επιστολές από την Ελλάδα: 1809-1811 και 1823-1824, μετάφραση Δημοσθένης Κούρτοβικ· επιμέλεια Leslie A. Marchand. Αθήνα: Ιδεόγραμμα, 1996.
    Η κατάρα της Αθηνάς, μετάφραση Πάνος Καραγιώργος. Θεσσαλονίκη: Κυριακίδη Αφοί, 1995.
    Ο βρυκόλακας. Ένα απόσπασμα, John William Polidori· μετάφραση Λίλιαν Stead - Δασκαλοπούλου. Αθήνα: Άγρα, 1994.
    Επιλογές από επιστολές, ημερολόγια και ποιήματα, μετάφραση Ειρήνη Βρης. Αθήνα: Οδός Πανός, 1993.
    Ο φυλακισμένος του Σιγιόν και άλλα διαλεχτά ποιήματα, μετάφραση Θανάσης Γιαπιτζάκης· Αθήνα: Μπουκουμάνης, 1988.
    Ντον Ζουάν: Άσματα 9-16: Τέλος έργου Ντον Ζουάν, μετάφραση Μαρία Ι. Κεσίση. Αθήνα: Σπανός - Βιβλιοφιλία, 1987.

Φωτορεπορτάζ από το "σεμινάριο για οίνους" που πραγματοποιήθηκε στη Διέξοδο την Τετάρτη 16/11/2011

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το σεμινάριο για οίνους που διοργάνωσε το Κέντρο Λόγου και Τέχνης Διέξοδος σε συνεργασία με την Β.Σ.Καρούλιας , από τον κ. Ανδρέα Ματθίδη AIWS πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Οινοχόων.

Φώτογραφίες για το Βασιλάδι- Νικόλαος Νούλας

Δόρα Στράτου (1903 - 1988)

Η Δόρα Στράτου (Δωροθέα Στράτου) υπήρξε ηθοποιός, χορογράφος και θιασάρχης. Ιδρύτρια του ομωνύμου συγκροτήματος Ελληνικών Χορών. Γεννήθηκε στην Αθήνα το Νοέμβριο του 1903. Κόρη του δικηγόρου, πολιτικού και πρωθυπουργού Νικόλαου Στράτου και της Μαρίας Κορομηλά (κόρης του θεατρικού συγγραφέα Δημήτρη Κορομηλά). Σπούδασε πιάνο, τραγούδι χορό και θέατρο. Μεγάλωσε σε μεγαλοαστικό περιβάλλον με πολλές επιρροές από κλασσικά θεατρικά έργα αλλά και από τους μεγάλους χορούς των Ανακτόρων, Πρεσβειών κλπ.

Η θανατική ποινή και εκτέλεση του πατέρα της (πρώην Πρωθυπουργού) το 1922 της δημιούργησε τη μεγαλύτερη τραυματική εμπειρία στη ζωή της. Μετά τη δήμευση της περιουσίας των γονιών της και τον κοινωνικό υποβιβασμό με τη μητέρα της και τον αδελφό της Ανδρέα έφυγε στο εξωτερικό (Βερολίνο, Παρίσι και Νέα Υόρκη) για 10 χρόνια που όμως συνέχισε σπουδές.

Το 1932 επιστρέφει στην Ελλάδα και βοηθάει τον Κάρολο Κουν στη δημιουργία του θεάτρου του. Στη διάρκεια της κατοχής συνεργάσθηκε δραστήρια στο φιλανθρωπικό έργο της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και συμμετείχε στον Εθνικό Οργανισμό Χριστιανικής Αλληλεγγύης.

Η πρωτοπορία της όμως στο τομέα της λαϊκής τέχνης άρχισε το 1951, όταν η τότε Βασίλισσα Φρειδερίκη αναζήτησε άξιο λόγου χοροδιδασκαλείο των ελληνικών δημοτικών χορών στην Αθήνα, που όμως δεν υπήρχε. Συνέπεσε τότε να έρθει στη Ελλάδα ένα ξένο πολυμελές φολκλορικό συγκρότημα που αφενός μεν θεωρήθηκε πρωτοφανές και αφετέρου για να υπογραμμισθεί η παντελής έλλειψη παρόμοιου ελληνικού. Ο τότε καθηγητής του Πανεπιστημίου Γ. Μέγας ρίχνει την ιδέα τέτοιας δημιουργίας για την διάσωση αλλά και διάδοση των ελληνικών χορών. Η Δόρα Στράτου αναλαμβάνει την επιμέλεια και ο Σοφοκλής Βενιζέλος (αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Πλαστήρα) αναλαμβάνει να βοηθήσει.

Το 1952 δημιουργείται το συγκρότημα Ελληνικών Λαϊκών Χορών και το 1953 αρχίζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι πρώτες τακτικές θεατρικές παραστάσεις ελληνικών λαϊκών χορών και τραγουδιών σε επίπεδο επαγγελματικών αξιώσεων. Τον ίδιο χρόνο η Δ.Σ. δημιουργεί κοινωφελές σωματείο με την επωνυμία «Εταιρία Ελληνικών Λαϊκών Χορών και Τραγουδιού» με περιοδείες του συγκροτήματος πλέον και στο εξωτερικό δίνοντας παραστάσεις σχεδόν σε όλες τις Ηπείρους.

Η Σκηνή του θεάτρου της Δ. Στράτου

Οι ατομικές κερκίδες του θεάτρου

Το 1954 δημιουργείται το υπαίθριο θέατρο Δόρας Στράτου στο αρχαίο θέατρο του Πειραιά, με καθημερινές παραστάσεις σε όλη τη θερινή περίοδο που κράτησε μέχρι το 1964, οπότε και δημιουργήθηκε το Θέατρο Κήπου του Θησείου για ένα όμως χρόνο. Τέλος το 1965 με τη βοήθεια και συνεργασία του σκηνογράφου Σπύρου Βασιλείου δημιουργείται το Θέατρο Δόρας Στράτου στο χώρο του Φιλοπάππου.

Το 1967 συνελήφθη με αιτία ότι έκρυβε στην οικία της τον δημοσιογράφο Χρήστο Λαμπράκη, την αποφυλάκιση της οποίας πέτυχε από το εξωτερικό η μετέπειτα Υπουργός Μελίνα Μερκούρη.

Επίσης η Δόρα Στράτου ήταν ιδρύτρια του κοινωφελούς σωματείου «Ελληνικοί Χοροί – Δόρα Στράτου», του σωματείου «Ζωντανό Μουσείο – Δόρα Στράτου» καθώς και ιδρυτικό μέλος του Θεάτρου Τέχνης και του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (Αντιπρόεδρος του κέντρου μέχρι το 1966) και μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου θεάτρου (1951-1966).

Έγραψε τρία βιβλία «Μια παράδοσις, μια περιπέτεια» (1963), «Οι λαϊκοί χοροί – ένας ζωντανός δεσμός με το παρελθόν» (1966) και «Ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί» (1970) που μεταφράσθηκαν σε πολλές γλώσσες. Επίσης είχε παρουσιάσει τέσσερις εκθέσεις συγκριτικής φωτογραφίας στην Ελλάδα και εξωτερικό και μια μεγάλη σειρά δημοτικών τραγουδιών.

Το έργο της αναγνωρίσθηκε διεθνώς και επιχορηγήθηκε από το Ίδρυμα Φορντ (1968-1972). Βραβεύθηκε από την Ένωση Αμερικανικού Εκπαιδευτικού Θεάτρου, την Ακαδημία Αθηνών (1974) και Αργυρό Μετάλλιο από τον Όμιλο Ροταριανών (1975).

Για λόγους υγείας αποσύρθηκε από την ενεργό δράση της το 1983. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (οδού Υπατίας) και μιλούσε Γαλλικά και Αγγλικά. Πέθανε στις 20 Ιανουαρίου 1988. Κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

el.wikipedia.org/​wiki/​%CE%94%CF%8C%CF%81%CE%B1_%CE%A3%CF%84%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85