"Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι"

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Ο λόρδος Βύρωνας στην Αθήνα στα 1809


Πορτραίτο ζωγραφισμένο το 1814, ζωγράφος Thomas Phillips


«Θα πάω τώρα στην Αθήνα να σπουδάσω τα νέα ελληνικά, που διαφέρουν πολύ από τα αρχαία, αν και στις ρίζες τους μοιάζουν», έγραφε ο Λόρδος Βύρων σε επιστολή του από την Πρέβεζα προς τη μητέρα του στις 12 Νοεμβρίου 1809.

Χριστούγεννα, πριν 200 χρόνια, έφθανε στην Αθήνα ο νεαρός Μπάυρον (21 ετών τότε), ύστερα από ένα τρίμηνο οδοιπορικό με αφετηρία την Πάτρα, όπου πρωτοπάτησε ελληνικό έδαφος στις 26 Σεπτεμβρίου 1809, προερχόμενος από τη Μάλτα. Οδοιπορικό που τον έφερε στην Πρέβεζα, στα Γιάννενα, στην όμορφη Ζίτσα, στο κάστρο του Αλή Πασά στο Τεπελένι και από 'κει πίσω στην Πρέβεζα, μετά στο Μεσολόγγι, ξανά στην Πάτρα, στο Αίγιο, απέναντι στην Άμφισσα, στους Δελφούς και στη Θήβα, πριν καταλήξει στην πόλη της Παλλάδας, που τότε ήταν ένα μεγάλο χωριό.

«Οι Τούρκοι είχαν καταλάβει την πόλη - γράφει ο Αντρέ Μωρουά, ένας από τους κορυφαίους βιογράφους του Λόρδου Βύρωνα - και, περισσότερο κατακτητές παρά διοικητές, την είχαν εγκαταλείψει στην τύχη της. Στο μεγάλο καφενείο, κοντά στο παζάρι, έβλεπες τους αγάδες καθισμένους σταυροπόδι να καπνίζουν τους ναργιλέδες τους και να γελούν. Μια τουρκική φρουρά ήταν εγκατεστημένη στην Ακρόπολη».

Ο έρωτας για την Τερέζα Μακρή



Στην Αθήνα, ο Λόρδος Βύρων πέρασε μεγάλο μέρος της πάνω από δυόμισι χρόνια επίσκεψής του στην τότε Οθωμανική αυτοκρατορία (Σεπτέμβριος 1809 - Απρίλιος 1811). Αρχικά έμεινε στο σπίτι της Θεοδώρας Μακρή, χήρας του Άγγλου υποπρόξενου, που για τη μεγαλύτερη από τις τρεις κόρες της, την Τερέζα, ένοιωσε φλογερό έρωτα και συνέθεσε ένα από τα γνωστότερα ποιήματά του με τίτλο «Κόρη των Αθηνών». Φεύγοντας για την Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, στις 5 Μαρτίου 1810, έλεγε ο Μπάιρον στην Τερέζα μέσα από το ποίημά του αυτό:

Κόρη των Αθηνών! φεύγω πια.

Όταν θα 'σαι μόνη, σκέψου με, γλυκιά.

Αν κι εγώ στην Κωνσταντινούπολη πετώ,

η Αθήνα κρατάει την καρδιά μου και το λογικό.

Αθήνα και δημοσιές


Επέστρεψε ύστερα από περίπου 6 μήνες και επέλεξε να μείνει στο Μοναστήρι των Καπουτσίνων, δίπλα στο μνημείο του Λυσικράτη στην Πλάκα, που λειτουργούσε ως πανδοχείο και σχολείο. «Έχω σχεδόν πολιτογραφηθεί Αθηναίος, γιατί μένω κυρίως στην Αθήνα όταν δεν είμαι στις δημοσιές», έγραφε σε φίλο του στις 31 Ιουλίου 1810.

Οι εμπειρίες του ήταν πλούσιες, πηγή έμπνευσης και για την ποίησή του. Αντικρίζοντας τον Παρθενώνα, λεηλατημένο από τον συμπατριώτη του Έλγιν, έγραψε το ποίημα «Η Κατάρα της Αθήνας».

Απολάμβανε τη διαμονή του. Έγραφε σε άλλο γράμμα του: «Μένω στο Μοναστήρι των Καπουτσίνων, μπροστά μου έχω τον Υμηττό, πίσω μου την Ακρόπολη, δεξιά μου τον ναό του Δία, μπροστά το Στάδιο, αριστερά μου την πόλη, ε, κύριε, αυτό θα πει τοπίο, αυτό θα πει γραφικότητα!» (20 Ιανουαρίου 1811). Στο ίδιο γράμμα έλεγε ότι «για ποικιλία κάνω πότε πότε εκδρομές στον Μαραθώνα, το Σούνιο, την κορυφή του Υμηττού και τον Μοριά».

Θλιβόταν για την παρακμή της Ελλάδας (Ελλάς ωραία! Λείψανο θλιβερό αξίας που έχει δύσει!), αλλά ονειρευόταν κιόλας:

Βουνά τον πλατύ Μαραθώνα κοιτάνε

και κείνος κοιτάει τη θάλασσα πέρα

κι εγώ πώς μπορούσε ονειρεύομαι να 'ναι

Ελεύθερη πάλι η Ελλάδα μια μέρα!

(από το ποίημα «Τα Νησιά της Ελλάδας»).

Επιστροφή στην Αγγλία

Σχεδίαζε από την Αθήνα και άλλα ταξίδια. «Ένα φιρμάνι από την Πύλη -έγραφε στη μητέρα του στις 2.2.1811- μου επιτρέπει να συνεχίσω προς Ιερουσαλήμ και Αίγυπτο, κι έτσι θα επισκεφθώ τις πυραμίδες και την Παλαιστίνη πριν γυρίσω».

Δεν έκανε πράξη το σχέδιό του. Στις 22 Απριλίου 1811 έφυγε από την Αθήνα με προορισμό την Αγγλία.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς στη φάση αυτή της ζωής του Μπάιρον ο φιλελληνισμός και παράλληλα ο φιλελευθερισμός του δεν ταυτίζονται με συνειδητή πολιτική πράξη», υποστηρίζει η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάρα Γιαννή. Όμως, φεύγοντας, «είχε σχηματίσει συγκεκριμένες απόψεις, οι οποίες επρόκειτο να καθορίσουν τον χαρακτήρα του και την ορμή του φιλελληνισμού του ώς το τέλος της ζωής του», σύμφωνα με τον διάσημο Αμερικανό Βυρωνιστή Leslie Marchand.

Πολιτική δράση

Επιστρέφοντας στην Αγγλία o Μπάιρον γνώρισε μεγάλη ποιητική δόξα με τη δημοσίευση του ποιήματός του «Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ», αλλά αξιοσημείωτη είναι και η πολιτική του δράση. Στην πρώτη ομιλία του στη Βουλή των Λόρδων (27.2.1812) υπήρξε καταπέλτης εναντίον νομοσχεδίου (που μόνο αυτός καταψήφισε), το οποίο προέβλεπε τη θανατική ποινή για τους εξεγερμένους κλωστοϋφαντουργούς του Νόττιγχαμ, που έχαναν τις δουλειές τους από τις μηχανές.

Επέστρεψε στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1823. Από την Κεφαλλονιά πέρασε, στις 6 Ιανουαρίου 1824, στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή, στις 19 Απριλίου 1824, αφού αρρώστησε βαριά.

Ποιός είναι

Ο μεγαλύτερος και ενδοξότερος από τους φιλέλληνες την εποχή του αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης, λόρδος Τζωρτζ Μπάυρον (Βύρων, κατά τον εξελληνισμένο τύπο του ονόματός του), γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Μεσολόγγι, σε ηλικία 36 μόνο ετών. Είχε αριστοκρατική καταγωγή και ο πατέρα του υπήρξε γιος ναυάρχου.

Στη νεαρή του ηλικία άφησε εποχή με την εν γένει άτακτη ζωή, που ζούσε, και τα αρκετά μεγάλα και πολλά ερωτικά του σκάνδαλα. Ορφάνεψε νωρίς από πατέρα, αλλά το έτος 1798 κληρονόμησε τον παππού του, ο οποίος είχε μια σημαντική περιουσία, μαζί δε με αυτή πήρε και τον τίτλο ευγενείας του (του λόρδου). Ήταν λίγο κουτσός από το δεξί του πόδι και σ' αυτό ορισμένοι βιογράφοι του αποδίδουν τα πλέγματά εκείνα, που τον διέπλασαν ως χαρακτήρα ατίθασο, ανυπότακτο και αυθάδη.

Ο Μπάυρον, αφού δανείστηκε πριν ένα σοβαρό ποσό -γιατί τα δικά του κληρονομημένα χρήματα είχαν σχεδόν εξαντληθεί- άρχισε να ταξιδεύει, πηγαίνοντας κατά σειρά: Στη Λισσαβόνα, το Γιβραλτάρ, τη Μάλτα, την Πρέβεζα, τα Γιάννενα, το Τεπελένι (όπου συναντήθηκε με τον Αλή Πασά), την Πάτρα, το Μεσολόγγι, τους Δελφούς, τη Λιβαδειά, τη Θήβα και την Αθήνα όπου έφθασε τα Χριστούγεννα του 1809.

Η κατάρα της Αθηνάς
Pierre-Narcisse Guérin
(1774-1833)
Αλληγορία για το θάνατο του Βύρωνα
Σχέδιο του νεοκλασικιστή ζωγράφου P.-N. Guérin, στο εργαστήριο του οποίου εκπαιδεύτηκε ο Delacroix.
Ο νεκρός ποιητής στα πόδια της θεάς Αθηνάς θρηνείται από την Ελλάδα δεξιά και τους Μεσολογγίτες αριστερά, ενώ ένας χορός πνευμάτων που περιλαμβάνει τον Όμηρο, τη μούσα Ερατώ και τον ποιητή Ossian, προσεγγίζει κρατώντας στεφάνια. Στο κέντρο το πτερωτό πνεύμα της Ελευθερίας παρακολουθεί σε περισυλλογή. Η λύρα και το σπαθί κάτω αριστερά υποδηλώνουν το διττό ρόλο του Βύρωνα, ως ποιητή και αγωνιστή της ελευθερίας.


Η κατάρα της Αθηνάς (The Curse of Minerva), μία από τις νεανικές ποιητικές δημιουργίες του φιλέλληνα ποιητή λόρδου Μπάυρον, παραμένει λησμονημένη και σχεδόν άγνωστη. Το ποίημα αυτό γράφηκε τον Μάρτιο του 1811 στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια του πρώτου ταξιδιού τού 23χρονου ποιητή στην Ελλάδα.

Ένα αττικό δειλινό ο Μπάυρον, όπως θα έκανε και κάθε ξένος περιηγητής στον τόπο μας, ανέβηκε προσκυνητής στον ιερό βράχο για να θαυμάσει το αρχαίο κάλλος, αλλά έφριξε από αγανάκτηση και περιέπεσε σε θλίψη, όταν αντίκρισε καταστρεμμένο και λεηλατημένο το ναό της Αθηνάς και την Καρυάτιδα να λείπει από τη θέση της. Ήταν νωπή ακόμα η ιεροσυλία που είχε διαπράξει ο Σκωτσέζος λόρδος 'Ελγιν.

Ο Ελγιν κλέβει την Ακρόπολη

Ο αρχαιοκάπηλος Ελγιν τον καιρό που ήταν έκτακτος πρεσβευτής της Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη (1799-1803), κατάφερε να αποσπάσει ειδικό φιρμάνι από την Υψηλή Πύλη, που επέτρεπε στους ανθρώπους του να ανεβοκατεβαίνουν ανενόχλητοι στην Ακρόπολη και να αρπάζουν ό,τι έργο τέχνης της αρχαιότητας είχε απομείνει ακόμα από τις κατά καιρούς επιδρομές των βαρβάρων. Έφτασε μάλιστα στο σημείο ο 'Ελγιν να εγκαταστήσει και σκαλωσιές ακόμα γύρω από τον Παρθενώνα και με συνεργείο εργατών ξεκόλλησε πολλά αγάλματα του αετώματος και ολόκληρες ανάγλυφες παραστάσεις από τις μετόπες του!

Αυτά καθώς και άλλα έργα τέχνης, αγγεία και ευρήματα από διάφορες αρχαιολογικές περιοχές της Ελλάδας, άλλα κλεμμένα και άλλα αγορασμένα αντί πινακίου φακής, φορτώνοντάς τα σε καράβι, ο Έλγιν τα έστειλε κατά διαστήματα στο Λονδίνο, όπου και δημιούργησε την πιο πλούσια ιδιωτική αρχαιολογική συλλογή. Υπολογίζεται ότι συνολικά είχε στείλει 253 τεμάχια αρχαιολογικής αξίας. Αργότερα, όταν ο λόρδος πτώχευσε, αναγκάστηκε να βγάλει στο σφυρί τη συλλογή του, που την αγόρασε το κράτος για το Βρετανικό Μουσείο, όπου πολλά τεμάχιά της βρίσκονται και σήμερα.

Με τη δικαιολογία ότι τα αρχαία γλυπτά κινδύνευαν να καταστραφούν, αλλά στην ουσία για να ικανοποιήσει το πάθος της αρχαιοκαπηλίας του, ο Έλγιν απογύμνωσε πραγματικά και άλλους αρχαιολογικούς τόπους, διενεργώντας και ανασκαφές ακόμα, και έφτασε έτσι να γίνει όχι μόνο συλητής αλλά και τυμβωρύχος. Τέτοια μάλιστα ήταν η ματαιοδοξία και η αυθάδεια του Σκωτσέζου λόρδου, ώστε σε ένα σημείο της δυτικής πλευράς του Παρθενώνα, μετά τη λεηλασία, χάραξε τόσο το όνομά του όσο και της γυναίκας του! Αργότερα, ξένος περιηγητής προσέθεσε κάτω από τα ονόματα το εξής χαρακτηριστικό επίγραμμα στα Λατινικά:

'Ο,τι δεν έκαναν οι Γότθοι, το έκαναν οι Σκώτοι

Παρακινημένος λοιπόν από ιερή αγανάκτηση ο νεαρός ρομαντικός ποιητής για τη βέβηλη πράξη της αρπαγής των μαρμάρινων έργων τέχνης, έγραψε την Κατάρα της Αθηνάς, σαν μια κραυγή διαμαρτυρίας και μομφής εναντίον του ανοσιουργήματος. Στο ποίημα αυτό δίνεται η ευκαιρία στον Μπάυρον να εκφράσει την αρχαιολατρία του και, παράλληλα, δια του στόματος της θεάς Αθηνάς, να αξαπολύσει το δριμύ κατηγορητήριό του και την καυστική του σάτιρα εναντίον του ιερόσυλου 'Ελγιν και εναντίον της πατρίδας του Σκωτίας, της «χώρας του σκότους», όπως την αποκαλεί.

Η αλήθεια είναι ότι με τη Σκωτία ο Μπάυρον είχε παλιούς λογαριασμούς. Οι κριτικοί της Επιθεώρησης του Εδιμβούργου τον είχαν πικράνει, όταν στα πρώτα ποιητικά του φτερουγίσματα υπήρξαν επικριτικοί. Τους είχε βέβαια απαντήσει με το σατιρικό του ποίημα Άγγλοι βάρδοι και Σκωτσέζοι κριτικοί, αλλά τώρα του δινόταν η ευκαιρία να τους περιποιηθεί για μια φορά ακόμα.

Αργότερα, στο β' άσμα του βαθύτατα ρομαντικού ποιήματός του Ταξίδι προσκυνήματος του Τσάιλντ Χάρολντ (1812), θα στιγματίσει και πάλι την ιεροσυλία του 'Ελγιν με τα λόγια: «Ακόμα και τα κύματα αρνήθηκαν να γίνουν συνένοχοι της ιεροσυλίας του», εννοώντας το ναυάγιο του πλοίου Μέντωρ του 'Ελγιν, που, ενώ έπλεε για το Λονδίνο φορτωμένο με αγάλματα, καταποντίστηκε κοντά στα Κύθηρα.

Κλασική παιδεία

Την Κατάρα της Αθηνάς τη χαρακτηρίζουν πολλά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής ποίησης, ένδειξη της κλασικής παιδείας που είχε ο Μπάυρον. Η ποιητική αυτή σύνθεση είναι γραμμένη σε διαλογική μορφή μεταξύ της θεάς Παλλάδας και του ποιητή. Ο διάλογος αυτός έγινε πάνω στην Ακρόπολη το βράδυ εκείνο που ο ποιητής ανέβηκε προσκυνητής στον ιερό βράχο. Τότε η ίδια η Αθηνά παρουσιάζεται σαν όραμα μπροστά του και ανάμεσά τους αρχίζει μια στιχομυθία που τη διακρίνει έντονη δραματικότητα και ξέχειλος λυρισμός. Το ποίημα στο σύνολό του αποτελείται από 312 στίχους από τους οποίους μεταφράζονται εδώ μόνο οι πρώτοι 206. Οι υπόλοιποι είναι άσχετοι με την Ελλάδα.

Η Κατάρα της Αθηνάς


Μεγαλόπρεπα κι αγάλια τώρα ο ήλιος κατεβαίνει
πάνω στου Μοριά τους λόφους με θωριά χαριτωμένη·
όχι όπως εις τις χώρες του βορρά, σκοτεινιασμένος,
αλλ' αστραφτερός σαν φλόγα, ζωντανός, φωτολουσμένος.
Στα βαθιά νερά μια ρίχνει απαλή, χρυσή αχτίνα
και το πράσινο χρυσώνει, το ρυτιδωμένο κύμα.
Και στης Αίγινας το βράχο τον αρχαίο και στην Ύδρα
ο θεός του κάλλους βάζει του φιλιού του τη σφραγίδα.
Πάνω απ' το βασίλειό του ρίχνει τη φωτοχυσία,
αν κι ο κόσμος έχει πάψει να του κάνει πια θυσία.
Των κοφτών βουνών οι ίσκιοι μες στον κόλπο σου ριγμένοι,
τον φιλούν και τον χαϊδεύουν, Σαλαμίνα δοξασμένη!
Οι γαλάζιες τους οι άκρες μες στην απεραντοσύνη
βάφονται σαν την πορφύρα που ο βασιλιάς τη ντύνει.
Απαλά τα χρώματά του πάνω στις κορφές τα ρίχνει
και στολίζει ό,τι αγγίζει με τα χρυσαφένια ίχνη.
Ώσπου ο ήλιος, χαιρετώντας την πανώρια τούτη πλάση,
πίσ' απ' των Δελφών τα βράχια κρύβεται για να πλαγιάσει.
Τέτοιο, Αθήνα μου, ένα δείλι ήτανε που ο σοφός σου
εχαιρέτησε για πάντα τα' απαλό, το χρυσό φως σου.
Με τι θλίψη οι καλοί σου οι πολίτες τη στερνή του
την αχτίδα την κοιτούσαν που 'παιρνε και την πνοή του...
Όχι ακόμα, όχι ακόμα, στα βουνά ο ήλιος μένει,
ειν' απρόθυμος να δύσει και ακόμα περιμένει.
Αλλά πριν στου Κιθαιρώνα την κορφή να γείρει, πίνει
το πικρό ποτήρι ο γέρος και το πνεύμα παραδίνει.
Κι έφυγε η ψυχή που τα 'χε όλα περιφρονημένα,
που 'χε ζήσει και πεθάνει έτσι σαν άλλου κανένα.
Αλλά και στον κάμπο η νύχτα η βασίλισσα προβαίνει
απ' του Υμηττού τα ύψη, δίχως όμως να υγραίνει
το ωραίο πρόσωπό της και να προμηνάει μπόρα.
Στη μαρμάρινη κολόνα τα φιλιά του στέλνει τώρα
το φεγγάρι. Κι εκεί κάτω, στου τζαμιού τον πύργο, λάμπει
το σημάδι του και γύρω αστραποβολούν οι κάμποι.
Οι πυκνοί μαύροι ελαιώνες κάτω είναι απλωμένοι
και ο Κηφισός κυλώντας απαλά γοργοδιαβαίνει.
Στο τζαμί τριγύρω – γύρω στέκονται τα κυπαρίσσια
και ο τρούλος του γυαλίζει με λαμπρότητα περίσσια.
Κι ένας φοίνικας θλιμμένος, στη θρησκευτική γαλήνη,
εκεί δίπλα στο Θησείο, μόνος έχει απομείνει.
Τί μαγευτικό τοπίο που προσφέρει εδώ η φύση,
και αναίσθητος θα είναι όποιον δεν τον συγκινήσει.
Του Αιγαίου πάλι ο φλοίσβος, που ακούγεται πιο πέρα,
νανουρίζει το περγιάλι μες στον καθαρό αέρα
και το ζαφειρένιο κύμα στη χρυσή ακτή χτυπάει
και τη γλύκα των χρωμάτων αλαργότερα την πάει.
Των νησιών εκεί στο βάθος η σκιά τραχιά μαυρίζει,
όταν απαλού πελάγου το χαμόγελο ανθίζει.
Έτσι αγνάντευα της γης μας και της θάλασσας τα κάλλη,
σαν τα βήματα σε τούτον το ναό με φέραν πάλι,
μόνο, δίχως να υπάρχουν φίλοι ή ανθρώποι άλλοι
στο μαγευτικό ετούτο και πανώριο ακρογιάλι,
που η τέχνη κι η ανδρεία είναι σαν μια οπτασία
και που βρίσκονται μονάχα σε ποιητικά βιβλία.
Κι όπως έστρεψε η ψυχή μου το ναό για να θαυμάσει
της θεάς, που οι ανθρώποι τώρα έχουν ατιμάσει,
οι παλιοί καιροί γυρίσαν, το παρόν πια είχε σβήσει
και ο Δόξα στην Ελλάδα γύριζε να κατοικήσει!
Επερνούσανε οι ώρες. Της Αρτέμιδας τα' αστέρι
είχε φτάσει πια στου θόλου τα ψηλότερα τα μέρη
κι εγώ γύριζα μονάχος δίχως να 'μαι κουρασμένος,
σε θεού ναό που ήταν εντελώς λησμονημένος.
Αλλά πιο πολύ σ' εκείνον τον δικό σου, ω Παλλάδα,
ετριγύριζα, 'κει όπου της Εκάτης η λαμπράδα
στις ψυχρές κολόνες πέφτει απαλά μα και θλιμμένη
κι ήχος την καρδιά παγώνει σαν από νεκρό να βγαίνει.
Ονειροπολώντας είχα για πολύ 'κει απομείνει,
θεωρώντας τι απ' τη δόξα την παλιά είχε απομείνει,
όταν, ξάφνου, εκεί μπροστά μου, μια γιγάντια θεότης,
η Παλλάδα, με σιμώνει πάνω εκεί, μες στο ναό της!
Η Αθηνά ήταν η ίδια, αλλά πόσο αλλαγμένη
από τότε που στα τείχη των Δαρδάνων οπλισμένη
έτρεχε μ' ορμή. Μα τώρα η μορφή της διαφέρει
από κείνη που 'χε πλάσει του Φειδία τα' άξιο χέρι.
Του προσώπου της εκείνον δεν τον δείχνει πια τον τρόμο
κι η γοργόνα της ασπίδας είχε πάρει άλλο δρόμο.
Νά το κράνος της, κομμάτια. Τσακισμένο το κοντάρι,
κι ούτε τους νεκρούς δεν σκιάζει. Της ελιάς το νιο βλαστάρι
π' ολοένα το κρατούσε, νά το, είναι μαραμένο
και ξερό καθώς το σφίγγει με το χέρι παγωμένο.
Αν κι από τους αθανάτους τα λαμπρότερα είχε νιάτα,
δακρυσμένη είναι τώρα η θεά η γαλανομάτα.
Και η γλαύκα της στο κράνος το σπασμένο καθισμένη
την κυρά μοιρολογάει με λαλιά απελπισμένη.
«Ω θνητέ, – έτσι μου είπε – της ντροπής σου αυτό το χρώμα
Βρετανός μου λέει να 'σαι, όνομα ανδρείου ακόμα
μέχρι χτες λαού, ελευθέρου, με ωραία πεπρωμένα,
τώρα περιφρονημένου, και ιδίως από μένα.
Η Παλλάδα πρώτος θα 'ναι της πατρίδας σου εχθρός·
την αιτία θες να μάθεις; Κοίτα γύρω σου κι εμπρός.
Έχω δει πολλούς πολέμους κι ερημώσεις να πληθαίνουν
κι άλλες τόσες τυραννίες να ανεβοκατεβαίνουν.
Απ' του Τούρκου τη μανία γλίτωσα και του Βανδάλου,
μα η χώρα σου έναν κλέφτη μου 'χει στείλει πιο μεγάλο.
Κοίτα, άδειος ο ναός μου, κατοικία ρημαγμένη,
και στοχάσου τι μιζέρια είναι γύρω απλωμένη.
Τούτα ο Κέκροπας, κι εκείνα τα 'χε ο Περικλής στολίσει,
κι ο Αδριανός τις Μούσες για να τις παρηγορήσει,
και ευγνωμονώ και όσους το ναό μου έχουν χτίσει,
μα ο Αλάριχος κι ο Έλγιν μ' έχουν άγρια συλήσει.
Και σαν να 'πρεπε ο κόσμος το κατόρθωμα να μάθει,
ο Ελγίνος στο ναό μου πάει και τα' όνομά του γράφει,
σα να νοιάστηκε η Παλλάδα να δοξάσει τ' όνομά του,
κάτω η υπογραφή του, πάνω το κατόρθωμά του.
Κι ο απόγονος των Πίκτων είναι φημισμένος όσο
ειν' ο αρχηγός των Γότθων, πιθανόν και άλλο τόσο.
Αλλ' ο Αλάριχος τα πάντα είχε αγρίως καταστρέψει
με το δίκιο του πολέμου, μα ο 'Ελγιν για να κλέψει
όσα οι βάρβαροι αφήσαν, που 'τανε απ' ό,τι εκείνος
είναι βάρβαρος πιο λίγο, γιατί το 'κανε ο Ελγίνος;
Το 'κανε όπως τη λεία παρατάει το λιοντάρι
και ακολουθεί ο λύκος ή ο τσάκαλος να πάρει
και να γλείψει κάποια σάρκα που απόμεινε ακόμα
απ' του λιονταριού ή του λύκου το αχόρταγο το στόμα.
Αλλά των θεών το κρίμα τους κακούργους θα τους πιάσει.
Κοίτα τι ο Έλγιν πήρε, κοίτα και τι έχει χάσει.
Τ' όνομά του μ' άλλο ένα το ναό μου τον λερώνει
και το φως της να το ρίξει η Αρτέμιδα θυμώνει.
Αν και έχει η Αφροδίτη τη μισή ντροπή ξεπλύνει,
η Παλλάδα όμως δεν πρέπει χωρίς γδικιωμό να μείνει».
Κι όταν σώπασε για λίγο, έτσι είχα αποτολμήσει,
απαντώντας ν' απαλύνω της οργής της το μεθύσι:
Κόρη του Διός, της λέω, γι' όνομα της Αλβιόνος,
και σαν γνήσιος Εγγλέζος, διαμαρτύρομαι εντόνως.
Μην κακίζεις την Αγγλία. Ξέρεις από ποιο 'ταν μέρος
ο ληστής και συλητής σου; Μάθε, Σκώτος ήταν βέρος.
Τη διαφορά να μάθεις αν το θες και την αιτία,
από της Φυλής το ύψος κοίταξε τη Βοιωτία.
Του νησιού μας Βοιωτία, μάθε, είναι η Σκωτία,
και καλά το ξέρω ότι απ' αυτή τη νόθα χώρα
της σοφίας η θεά μας δεν τιμήθηκε ως τώρα.
Χώρα άγονη, που η φύση απλοχέρα δεν εστάθη,
και που έμβλημά της έχει το ψηλό γαϊδουραγκάθι,
που το μόνο προϊόν της είναι τα πηχτά σκοτάδια
κι οι τσιγκούνηδες κι αχρείοι που γυρίζουν σα ρημάδια.
Των βουνών και των ελών της το υγρό εκείνο αγέρι
στα κεφάλια τα κουτά τους σκοτισμό και άγνοια φέρει.
Τα μυαλά τα νερουλά τους άγονα 'ναι σαν το χώμα
και ψυχρά, όπως το χιόνι που δεν έλιωσε ακόμα.
Για τον πλούτο χίλιους τρόπους μηχανώνται τα παιδιά της
και το κέρδος τα τραβάει και τα πάει μακριά της.
Στην ανατολή, στη δύση, μόνο προς βορράν δεν πάνε:
κέρδη να βρουν δίχως κόπο, γη και θάλασσες περνάνε.
Ά, καταραμένη ώρα και καταραμένη μέρα,
που τον Πίκτο για ληστεία είχε στείλει κι εδώ πέρα!...

πηγή

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Έκθεση φωτογραφίας Νεκτάριου Μαρκογιάννη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ



Νεκτάριος Μαρκογιάννης

“Fragments of Darfur”

Επ’ ευκαιρία της έκδοσης του πρώτου του βιβλίου με φωτογραφικό υλικό από το Νταρφούρ και έχοντας παρουσιάσει ήδη τη δουλειά αυτή σε Αγγλία και Σκωτία, ο διεθνής φωτογράφος Νεκτάριος Μαρκογιάννης κλείνει το θεματικό αυτόν κύκλο, στη γενέτειρα του το Μεσολόγγι, σε μια έκθεση, η οποία θα ανοίξει τις πύλες της στο κοινό, το Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 18.30 μ.μ. στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο.

Ο πόλεμος στο Νταρφούρ, ο οποίος έχει πολλάκις χαρακτηριστεί ως γενοκτονία, βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τη ζωή τους και τουλάχιστον 2 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί από τα σπίτια τους, από την πάλη που ξέσπασε το 2003 μεταξύ της κυβέρνησης του Σουδάν και παραστρατιωτικών ομάδων. Όντας δύο χρόνια στο πεδίο ως φωτογράφος του ΟΗΕ, ο Νεκτάριος Μαρκογιάννης, αφηγείται ιστορίες μέσα από μια αλληλουχία σκηνών, οι οποίες συνδέονται αρμονικά. Καθήκον του, ήταν να καλύψει δραστηριότητες της αποστολής και να παρέχει σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία αλλά και άλλες υπηρεσίες του ΟΗΕ φωτογραφικό υλικό από το πεδίο, αναπτύσσοντας παράλληλα και δικά του προσωπικά projects. Η έκθεση αποτυπώνει “θραύσματα” από τη ζωή στο Νταρφούρ, πέρα από προκαταλήψεις και στερεότυπα με τη φωτογραφική ματιά του.



Ο Νεκτάριος Μαρκογιάννης σπούδασε οικονομικά και φωτορεπορτάζ στην Αγγλία. Μετά από μια πολυετή καριέρα στον τομέα των τραπεζικών επενδύσεων, το πάθος του για τη φωτογραφία επικράτησε. Άρχισε να εργάζεται σαν φωτογράφος για τα Ηνωμένα Έθνη το 2008 στο Τμήμα Ειρηνευτικών Επιχειρήσεων. Το 2011 ξεκίνησε τη συνεργασία του με την Fotogravevi Gallery και το περιοδικό IZ στην Κωνσταντινούπολη. Η δουλειά του έχει παρουσιαστεί μέσα από πολλές δημοσιεύσεις του ΟΗΕ και έχει “φιλοξενηθεί” από πολλά περιοδικά και οργανισμούς συμπεριλαμβανομένων των: IZ magazine, Fortune Magazine, Reuters, Brookings Institute και The Sudan Tribune.

* Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου «FRAGMENTS of Darfur», θα διατεθούν στο Εργαστήρι Ειδικής Επαγγελματικής Αγωγής & Αποκαταστάσεως «ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ».

ΦΡΟΥΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ (ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ)

ΦΡΟΥΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ(ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ)
ΝΙΚ. ΚΟΛΟΜΒΑ Αντ-γου ε.α.
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΛΦΑ ΕΠΕ ΑΘΗΝΑ, 2006

ΦΡΟΥΡΙΟ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ(ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ)

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Συναυλία Αγάπης Εργαστηρίου "Παναγία Ελεούσα" και του Δημοτικού Ωδείου





Συναυλία Αγάπης για το "Παναγία Ελεούσα"

Ο Σύλλογος φίλων, γονέων και εθελοντών του Εργαστηρίου "Παναγία Ελεούσα" και το Δημοτικό Ωδείο Μεσολογγίου, σας προσκαλούν στη Συναυλία Αγάπης που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου, στις 7 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων του π. Νομαρχιακού Μεγάρου.
Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για τη στήριξη του "Παναγία Ελεούσα".

Εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής του Στάθη Βατανίδη‏




Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Η εν έτει 1822 έφοδος των Τούρκων κατά του Μεσολογγίου εις περιγραφήν του απορρήτου αρχείου του Βατικανού

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

'' Τα ιστορικά προσωπεία" - Η συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου - ΒΥΡΩΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΙΕΡΑΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ




Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Οι άγνωστοι ήρωες του 1821 που πέρασαν στην αφάνεια.


Κύπριοι εθελοντές που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδας
Ο πρόξενος της Ελλάδος στην Κύπρο Γ. Σ. Μενάρδος κατήρτισε, το 1866, μητρώο Ελλήνων υπηκόων της Κύπρου, από τους οποίους μερικοί ήσαν παλαιοί εθελοντές αγωνιστές στην Ελληνική Επανάσταση.

ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
Βρέθηκαν και πολέμησαν
εθελοντές Κύπριοι αγωνιστές
 
ΠΕΝΗΤΕΣ ρακένδυτοι, δυστυχούντες, έχοντας αρκετοί από αυτούς και πολυμελείς οικογένειες για να συντηρήσουν, περιφερόμενοι σε διάφορα μέρη του νεοϊδρυθέντος μικρού ελληνικού κράτους, με τις πληγές τους παράσημα που είχαν προστεθεί σε αριστεία ανδρείας τα οποία κερδήθηκαν με αίμα, έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους αθόρυβα και ήσυχα πολλοί Κύπριοι εθελοντές που, μετά το τέλος της επανάστασης, παρέμειναν στην Ελλάδα για την απελευθέρωση της οποίας είχαν αγωνιστεί και οι ίδιοι. Όταν πέρασαν αρκετά χρόνια, πολλοί από αυτούς, γέροντες πλέον, έσπευσαν να υποβάλουν στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους τα πιστοποιητικά των αγώνων τους, υπογραμμένα από διάφορους γνωστούς οπλαρχηγούς, υπό τις διαταγές των οποίων είχαν πολεμήσει, προκειμένου να τους δοθεί κάποια πενιχρή σύνταξη. Χάρη σ' αυτά τα πιστοποιητικά, που διασώθηκαν στα ελληνικά κρατικά αρχεία, γνωρίζουμε σήμερα τα ονόματα και τη δράση αρκετών Κυπρίων εθελοντών αγωνιστών στην Ελληνική Επανάσταση.
Μερικούς άλλους τους γνωρίζουμε από διάφορες άλλες πηγές και μαρτυρίες. Σ' αυτούς περιλαμβάνονται και αγωνιστές που, μετά το τέλος της Ελληνικής Επανάστασης, επέστρεψαν στην Κύπρο και πέρασαν τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής τους στα χωριά τους, έχοντας όμως αποκτήσει πλέον την ελληνική υπηκοότητα. Ο πρόξενος της Ελλάδος στην Κύπρο Γ. Σ. Μενάρδος κατήρτισε, το 1866, μητρώο Ελλήνων υπηκόων της Κύπρου, από τους οποίους μερικοί ήσαν παλαιοί εθελοντές αγωνιστές στην Ελληνική Επανάσταση. Έτσι, γνωρίζουμε τα ονόματα λίγων ακόμη Κυπρίων αγωνιστών. Ωστόσο πολλοί άλλοι Κύπριοι εθελοντές στον τιτάνιο αγώνα για την ελευθερία της Ελλάδος παραμένουν αφανείς και άγνωστοι ήρωες. Είτε παρέμειναν στην απελευθερωμένη Ελλάδα και τα ονόματά τους δεν διασώθηκαν είτε έζησαν μέχρι τέλους του βίου τους σε άλλες χώρες είτε επέστρεψαν αργότερα στην Κύπρο χωρίς να διαλαλήσουν τη συμμετοχή τους στην επανάσταση, φοβούμενοι τις συνέπειες. Αυτοί παραμένουν άγνωστοι, μαζί με τις χιλιάδες ανώνυμων ηρώων του ελληνικού λαού, στον οποίο πρώτιστα ανήκουν οι δάφνες του '21.
Είναι, λοιπόν, αδύνατο να υπολογισθεί με ακρίβεια ο αριθμός των Κυπρίων εθελοντών στην Ελληνική Επανάσταση. Οι επώνυμοι ή γνωστοί από τις διάφορες πηγές αγωνιστές από την Κύπρο ξεπερνούν τους 90. Εάν λάβουμε υπόψη ότι οι περισσότεροι από όσους επέστρεψαν στη μη ελεύθερη πατρίδα τους φρόντισαν να κρύψουν την αγωνιστική τους δράση στην Ελλάδα, πολλών δε άλλων τα ονόματα δεν σώθηκαν επειδή παρέμειναν φτωχοί και άσημοι, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι οι Κύπριοι που πήραν μέρος στην Ελληνική Επανάσταση αριθμούσαν αρκετές εκατοντάδες.
Δεν πήγαν όλοι μαζί από την Κύπρο στην επαναστατημένη Ελλάδα, ούτε και είχαν καταταγεί όλοι την ίδια εποχή. Μερικοί ζούσαν ήδη από πριν στην Ελλάδα (άλλοι ήσαν μεταξύ εκείνων που κατόρθωσαν να διαφύγουν από την Κύπρο και να σωθούν από τις εκτεταμένες σφαγές του Ιουλίου 1821, οπότε πήγαν στην Ελλάδα και κατετάγησαν), άλλοι πήγαν στην Ελλάδα μετά το 1821, στα χρόνια κατά τα οποία η επανάσταση συνεχιζόταν. Οι Κύπριοι αγωνιστές πολέμησαν στη στεριά και στη θάλασσα και ήσαν παρόντες στις κυριότερες και μεγαλύτερες συγκρούσεις, υπηρετώντας υπό τις διαταγές γνωστών οπλαρχηγών όπως ο Κολοκοτρώνης, ο Μακρυγιάννης, ο Νικηταράς, ο Υψηλάντης, ο Κανάρης, ο Καραϊσκάκης, ο Τζαβέλας και άλλοι. Ακόμη, βρέθηκαν και σε συγκρούσεις όπου εγράφησαν, με αίμα, ολόκληρα έπη, όπως η μακρά αντίσταση του Μεσολογγίου. Κάποιοι από τους Κυπρίους εθελοντές υπήρξαν αξιωματικοί και υπαξιωματικοί και πολλοί τιμήθηκαν με μετάλλια και πιστοποιητικά ανδρείας.
Φαίνεται, ακόμη, ότι κατά τη διάρκεια της επανάστασης είχε δημιουργηθεί για κάποιο διάστημα και ξεχωριστός λόχος Κυπρίων αγωνιστών, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι υπήρχε ξεχωριστή πολεμική σημαία Κυπρίων. Το λάβαρο αυτό σώθηκε και φυλάσσεται σήμερα στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο στην Αθήνα. Είναι λευκού χρώματος, με μεγάλο γαλάζιο σταυρό στη μέση (στο επάνω εσωτερικό λευκό τετράγωνο (ένα από τα 4 που δημιουργεί ο σταυρός) αναγράφεται με κεφαλαία γράμματα η φράση: ΣΗΜΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΙ ΠΑΤΡΗΣ ΚΗΠΡΟΥ. Το λάβαρο των Κυπρίων ήταν στερεωμένο σε ελαφρύ ξύλινο ιστό που στο επάνω μέρος του έφερε σιδερένιο σταυρό, ο οποίος κατέληγε σε λόγχη (έτσι, ο σημαιοφόρος μπορούσε να τον χρησιμοποιήσει και ως όπλο).


(Η Κύπρος παριστάνεται θλιμένη και με σκυμένο κεφάλι. Ο γλύπτης έχει υποσχεθεί ότι θα το αλλάξει, όταν λυθεί το Κυπριακό. Πιο ενδιαφέρουσα είναι η επιγραφή, στο πάνω μέρος της στήλης: ΣΗΜΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΣ ΚΥΠΡΟΥ, με ορισμένα από τα γράμματα στην Κυριλλική γραφή. Έτσι όπως υπήρχαν στη σημαία της Κυπριακής εξέγερης, στα 1821.Το εν λόγω γλυπτό βρίσκεται στον Κήπο των Ηρώων στην Ιερά πόλη Μεσολογγίου)


Έξι Κύπριοι σε καταλόγους Υδραίων αγωνιστών
ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟΝ Κοινότητος Ύδρας απαντώνται στους καταλόγους αγωνιστών του νησιού αυτού και 6 Κύπριοι, μεταξύ των Υδραίων που πολέμησαν υπό τον Μακρυγιάνη, τον Δημήτριον Καλλέργη και τους Αθανάσιον και Νικόλαον Εμ. Παπάν. Ήσαν οι ακόλουθοι: Κυριάκος Κυπραίος, τζαούσης (=υπαξιωματικός), Σάββας Κυπραίος, Νικόλαος Βελάς Κυπραίος, Σίμων Κυπριώτης, Ιωάννης Κυπριώτης και Ιωάννης Κυπραίος τζαούσης.
Φαίνεται ότι μάλλον οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μέλη κυπριακών οικογενειών (κυρίως εμπόρων και ναυτικών) μόνιμα εγκατεστημένων στην 'Υδρα, που συμμετείχαν σε σώματα Υδραίων. Παρόμοια, και άλλοι Κύπριοι εγκατεστημένοι σε διάφορα άλλα μέρη της Ελλάδος είχαν καταταγεί σε μονάδες που συγκροτήθηκαν στα μέρη στα οποία κατοικούσαν. Όπως για παράδειγμα ο αγωνιστής Κωνσταντίνος Κυπριώτης που μαρτυρείται από τα σχετικά πιστοποιητικά του ότι κατοικούσε, πριν από την επανάσταση, στα Ψαρά, πατρίδα του θρυλικού πυρπολητή Κωνσταντίνου Κανάρη. Ο αγωνιστής αυτός υπηρέτησε σε καράβια Ψαριανών που πήραν μέρος σε διάφορες συγκρούσεις, περιλαμβανομένου και του πυρπολικού του ιδίου του Κωνσταντίνου Κανάρη, πνίγηκε δε στη θάλασσα κατά τη διάρκεια μιας ναυτικής επιχείρησης. Στο πυρπολικό του Κανάρη υπηρέτησε και ο γιος του Κυπρίου αυτού αγωνιστή, ο Γεώργιος Κωνσταντίνου Κυπριώτης, ο οποίος πνίγηκε επίσης κατά τη διάρκεια άλλης ναυτικής επιχείρησης. Σώζονται, και για τους δύο, σχετικά πιστοποιητικά υπογραμμένα από τον ίδιο τον Κωνσταντίνο Κανάρη, εκδομένα το 1865 προς την οικογένειά τους.
 
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΟΠΛΑΡΧΗΓΩΝ
Αγγελής ο Κύπριος: Παντού καί πάντοτε έδειξεν ανδρείαν
Τα διάφορα πιστοποιητικά που εξεδόθησαν για Κυπρίους αγωνιστές και εδόθησαν στους ιδίους ή στους κληρονόμους τους από διάφορους αρχηγούς της επανάστασης, είναι τα περισσότερα γραμμένα μετά το 1844 και κυρίως μετά το 1864. Διότι με ψήφισμα της ελληνικής Εθνοσυνελεύσεως το 1844 και ιδίως με δεύτερο το 1864, είχαν συσταθεί επιτροπές για μελέτη σχετικών αποδεικτικών ώστε να παραχωρείται σύνταξη σε αγωνιστές ή στις οικογένειές τους. Τότε ήταν που έσπευσαν και πολλοί Κύπριοι ή μέλη των οικογενειών τους να εξασφαλίσουν και υποβάλουν πιστοποιητικά περί της συμμετοχής τους στον αγώνα. Αλλά ώς τότε ασφαλώς αρκετοί αγωνιστές θα είχαν ήδη πεθάνει ή φύγει από την Ελλάδα ή άλλοι δεν ενδιαφέρθηκαν ή και δεν μπόρεσαν να βρουν τους παλαιούς οπλαρχηγούς τους για να εξασφαλίσουν την υπογραφή τους. Συνεπώς, αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για να υποστηρίξουμε ότι οι Κύπριοι εθελοντές στην Ελληνική Επανάσταση ήσαν πολύ περισσότεροι από όσους μαρτυρούνται στις πηγές.
Ένας από τους Κύπριους αγωνιστές που εξασφάλισαν πιστοποιητικό για την προσφορά τους στην Ελληνική Επανάσταση ήταν ο Αγγελής ο Κύπριος. Στο σχετικό πιστοποιητικό αναφέρονται τα ακόλουθα:

Πιστοποιητικόν 574
Οι υποφαινόμενοι, τιμίως καί ευσυνειδήτως, διά τού παρόντος πιστοποιητικού πιστοποιούμεν ότι ο φέρων αυτό Αγγελής Κύπριος ονομαζόμενος απ' αρχής τού υπέρ ανεξαρτησίας ιερού ημών αγώνος εις χείρας λαβών τά όπλα καί στρατιώτης τού ιερού λόχου καταταχθείς διέμεινεν εν αυτώ καί υπό τόν Υψηλάντην μέχρι τής καταστροφής του καί υπ' άλλου από τό έτος 1821 μέχρι τού 1823. Από δέ τό έτος 1823 μέχρι τού 1825 υπηρέτησεν εις τά τότε πεζικά τάγματα καί έκτοτε διαρκώς εις αυτά εξηκολούθει νά υπηρετεί μέχρι τού έτους 1833, κατά τό οποίον καταχθείς εις τό πυροβολικόν υπηρέτησεν εις τό Σώμα τούτο ως επιλοχίας μέχρι τού έτους 1858, κατά τό οποίον μέ βαθμόν ανθυπασπιστού ετέθη υπό σύνταξιν εις ήν καί μένει ως τοιούτος. Ότι εις διαφόρους καί σχεδόν τάς πλείστας επιστημοτέρας και κινδυνεστέρας κατά τών εχθρών παρευρέθη μάχας, ως εκτός τής τού ιερού λόχου ως τήν εκστρατείαν τού Πέτα, εις τό Ναύπλιον, Νεόκαστρον και Ναυαρίνον, Αθηνών, Χαϊδάρι, εις τήν Κρήτην, εις τήν Χίον μέ τόν Φαβιέ εις Κάρυστον καί αλλαχού. Παντού καί πάντοτε έδειξεν ανδρείαν, καρτερίαν καί υπακοήν εις τούς ανωτέρους του καί ότι καί πληγήν εν τώ σώματί του φέρει, η ουλή τής οποίας αναφαίνεται. 'Οθεν καί ταύτα γνωστά διά τών Μητρώων απεδεικνύοντο καί παρ' ημίν επιβεβαιούμενα καί κατ' αίτησίν του αφιέμεθα αυτώ τό παρόν διά νά τού χρησιμεύση όθεν δεί καί διά τά περαιτέρω καί εις ένδειξιν υπογράφωμεν.
'Εν Αθήναις τήν 11ην Αυγούστου 1861.
Οι πιστοποιούντες Σ. Γ. Σονιέρος υποστράτηγος/Τ. Λαζαρέττου/Δ. Κουτσογιαννόπουλος/Ζ. Χαρμόλαος.

Γενάρχης οικογένειας αγωνιστών
Ο Αντώνιος Ιακώβου Λοΐζου πήγε στην Ελλάδα από την Κύπρο σε ηλικία 20 χρόνων και υπηρέτησε υπό τον Φαβιέρο (πληγώθηκε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ακροπόλεως - Αθήνα), ήταν πατέρας του Σώζου Αντωνίου, που πολέμησε ως εθελοντής στην Κρήτη κατά την κρητική εξέγερση του 1866 και παππούς του δημάρχου Λεμεσού Χριστοδούλου Σώζου που αγωνίστηκε στους Βαλκανικούς Πολέμους και σκοτώθηκε στο Μπιζάνι στις 6 Οκτωβρίου 1912. Ο Χρίστος Παπανικολάου Λειβαδίτης πήγε στην Ελλάδα από το 1819, από δε την αρχή της επανάστασης, το 1821, και για 10 χρόνια υπηρέτησε στον αγώνα στη θάλασσα, ως ναυτικός. Ο Θεοχάρης Τρίψιμος υπηρέτησε σε ομάδα ευζώνων. Ο Κυριάκος Χρήστου πήγε από την Κύπρο στην Ελλάδα το 1825 και υπηρέτησε για 11 χρόνια στον τακτικό στρατό. Ο Μάρκος Ιερώνυμος πήγε στην Ελλάδα το 1824 και πήρε μέρος στον αγώνα στη θάλασσα, ως ναυτικός, υπηρετώντας μέχρι τέλους του αγώνα.

Ο μαρτυρικός θάνατος του επισκόπου Φιλοθέου
Μαρτυρικό θάνατο βρήκε ο Κύπριος ιεράρχης, ο επίσκοπος (στην Αρκαδία της Πελοποννήσου) Φιλόθεος. Ο Φιλόθεος Χατζής, όπως ονομαζόταν, γεννήθηκε στην Κύπρο σε άγνωστο χρόνο και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Στο θρόνο Δημητσάνης ανήλθε το 1795. Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση, ιδρύοντας ή ενισχύοντας σχολεία στην επισκοπική περιφέρειά του. Από τη στιγμή που μυήθηκε ο ίδιος στη Φιλική Εταιρεία, δόθηκε ολοκληρωτικά στον αγώνα. Ο ίδιος μύησε στη συνέχεια στη Φιλική Εταιρεία ομαδικά ολόκληρο τον πληθυσμό της Δημητσάνης, πράγμα που αποτελεί μοναδικό φαινόμενο του αγώνα των Ελλήνων. Αλλά και πράγμα που εξυπηρέτησε ιδιαίτερα τον ετοιμαζόμενο αγώνα, γιατί στη Δημητσάνα έγινε κατορθωτό να λειτουργήσουν οι περίφημοι "μπαρουτόμυλοι" των αδελφών Νικολάου και Σπυρίδωνος Σπηλιωτοπούλου. Παράγονταν, δηλαδή, μεγάλες ποσότητες πυρίτιδας, η οποία αποθηκευόταν σε διάφορα μέρη για να χρησιμοποιηθεί με την έναρξη του αγώνα. Η όλη επιχείρηση κατασκευής και αποθήκευσης πυρίτιδας ήταν επικίνδυνη και γινόταν, βέβαια, με κάθε μυστικότητα και υπό την επίβλεψη του επισκόπου Φιλοθέου. Ωστόσο, κατά τις αρχές του 1821 ο Φιλόθεος προσεκλήθη από τους Τούρκους στην Τρίπολη (διοικητική πρωτεύουσα της Πελοποννήσου τότε, κοντά στη Δημητσάνα), μαζί με άλλους ιεράρχες της Πελοποννήσου, τους επισκόπους Μονεμβασίας, Χριστιανουπόλεως, Ωλένης, Ναυπλίου και Άργους και Ανδρούσης. Όλοι αυτοί, καθώς και άλλοι ακόμη πρόκριτοι, συνολικά 18 άτομα, συνελήφθησαν στην Τρίπολη και φυλακίστηκαν, με ογκώδεις αλυσίδες στο λαιμό. Ο Κύπριος ιεράρχης, μη αντέχοντας τη σκληρότατη διαβίωση στη φυλακή, πέθανε μέσα εκεί από τις κακουχίες, στις 10 Σεπτεμβρίου 1821. Λίγο ακόμη αν άντεχε, θα προλάβαινε την απελευθέρωση της Τρίπολης (Τριπολιτσάς) από τους Έλληνες (23 Σεπτεμβρίου 1821).

Από την Τριέστη στην επαναστατημένη Ελλάδα
Ο Κωνσταντίνος Ν. Κυπριώτης ήταν δάσκαλος στην Τριέστη, απ' όπου πήγε στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1826 και πολέμησε υπό διάφορους οπλαρχηγούς. Ο Χριστόδουλος Βασιλειάδης πήρε μέρος στον αγώνα από την έναρξή του υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και άλλους οπλαρχηγούς (αργότερα ακολούθησε το επάγγελμα του δασκάλου στην απελευθερωμένη Ελλάδα). Ως μπουλουκσής (= ομαδάρχης) υπηρέτησε από την αρχή του αγώνα ο Νικόλαος Παπαϊωάννου. Ο Αντώνιος Παυλή Κύπριος υπηρέτησε, από το 1825, στον τακτικό στρατό ως λοχίας. Αξιωματικός έγινε ο Μιχαήλ Μάρκου, που πήγε στην Ελλάδα από την Κύπρο ευθύς μετά την έναρξη του αγώνα και υπηρέτησε καθ' όλην τη διάρκειά του υπό τον Νικηταρά και άλλους οπλαρχηγούς, ενώ πήρε μέρος σε πολλές όσο και σημαντικές μάχες. Υπό τον Μακρυγιάννη και άλλους οπλαρχηγούς υπηρέτησε και ο Πέτρος Γεωργίου Μαλλιαρός (πολέμησε στους Μύλους και σε άλλες μάχες στην Πελοπόννησο, επίσης στην Κρήτη και αλλού).

Πολεμώντας με τους Μεσολογγίτες
ΑΞΙΟΛΟΓΗ πολεμική δράση είχε και άλλος Κύπριος αξιωματικός στην Ελληνική Επανάσταση, ο καπετάν Ιωάννης Κύπριος (ή και καπετάν Γιάννης Κυπριώτης), που είχε προβιβαστεί σε λοχαγό. Πριν από την έναρξη της επανάστασης εργαζόταν σε τουρκο-αιγυπτιακό καράβι (στην Τήνο, όπου βρέθηκε, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία στις παραμονές της κήρυξης του αγώνα), κατέλαβε το καράβι στο οποίο εργαζόταν και το οδήγησε στην Ύδρα. Αφού το εξόπλισε, το έθεσε στην υπηρεσία της επανάστασης και μ' αυτό πήρε μέρος σε πολλές ναυτικές επιχειρήσεις. Βρισκόταν, επίσης, στο Μεσολόγγι όπου πολέμησε και κατά την πρώτη και κατά τη δεύτερη πολιορκία του, όπως και στην Πελοπόννησο, στις κρίσιμες μάχες κατά του Δράμαλη υπό την αρχιστρατηγία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Κυβέρνησε επίσης διάφορα άλλα πολεμικά καράβια, όπως το καράβι "Ποσειδών" και το δίκροτο "Αθηνά". Στη μάχη του Άργους πληγώθηκε σοβαρά στο κεφάλι. Μετά το τέλος του αγώνα παρέμεινε στην Ελλάδα, τιμήθηκε με το βαθμό του λοχαγού της Φάλαγγος και ονομάστηκε "αξιωματικός εις τήν ξηράν καί τήν θάλασσαν".
Στην επική αντίσταση του Μεσολογγίου, κατά τη διάρκεια της μεγάλης πολιορκίας του, βρέθηκαν και πολέμησαν και άλλοι εθελοντές Κύπριοι αγωνιστές: Ο Παντελής Γεωργίου Ορφανός, αξιωματικός, που πολέμησε επίσης στα Δερβενάκια, στην Κρήτη και αλλού, ο Γιάννης Πασαπόρτης, που πήρε μέρος και στη θρυλική Έξοδο του Μεσολογγίου και επέζησε, όπως εξάλλου και ο Χατζη-Χριστόδουλος Κοκκινόφτας και άλλοι.

Ιωάννης Σταυριανός και Γιώργης ο Κύπριος
ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ συνεισφορά στον υπέρ ελευθερίας αγώνα των Ελλήνων είχαν Κύπριοι που υπηρέτησαν ως αξιωματικοί, όπως ο Ιωάννης Σταυρινός (ή Σταυριανός) και ο καπετάν Γιώργης ο Κύπριος. Ο τελευταίος πήγε ως εθελοντής στην Ελλάδα, από την αρχή της επανάστασης και πολέμησε καθ' όλην τη διάρκεια του αγώνα (διακρίθηκε ως αγωνιστής και ως αξιωματικός και προήχθη μέχρι το βαθμό του χιλιάρχου, πήρε μέρος στις πιο σημαντικές μάχες και εκστρατείες και μετά το τέλος του αγώνα παρέμεινε στην απελευθερωμένη Ελλάδα). Ο Ιωάννης Σταυρινός είχε γεννηθεί το 1804 στο χωριό Λόφου της επαρχίας Λεμεσού και πέθανε στην Ελλάδα το 1887. Ο πατέρας του ήταν εμπορευόμενος και ο Ιωάννης συχνά τον συνόδευε στα ταξίδια του (σε ένα ταξίδι στην Αλεξάνδρεια, το 1820, πατέρας και γιος μυήθηκαν στη Φιλική Εταιρεία). Το 1822 ο πατέρας πέθανε, ο δε νεαρός Ιωάννης έφυγε ξανά για την Αλεξάνδρεια
· εκεί, με τα χρήματα της πατρικής κληρονομιάς, συγκέντρωσε και εξόπλισε ομάδα από 7 άνδρες (4 Κυπρίους και 3 Κρητικούς), με την οποία πήγε στην Ελλάδα. Το 1823 εντάχθηκε στο σώμα του συμπατριώτη του καπετάν Γιώργη Κυπρίου ως μπουλουκσής (= ομαδάρχης) ενώ το 1825 μετεπήδησε στον τακτικό στρατό που στο μεταξύ είχε δημιουργηθεί. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες, περιλαμβανομένης της υπό τον Καραϊσκάκη επιχειρήσεως στην περιοχή Αθήνας - Φαλήρου, όπου συνελήφθη αιχμάλωτος. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η μαρτυρία του Σταυριανού ότι ο Καραϊσκάκης είχε σκοτωθεί από ελληνικό βόλι, πράγμα που ξεκαθαρίζει το όλο ζήτημα της δολοφονίας του μεγάλου εκείνου ήρωα. Αργότερα ο Σταυριανός κατόρθωσε να απελευθερωθεί και να επιστρέψει στη στρατιωτική του υπηρεσία. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας παρέμεινε εκεί και δημιούργησε οικογένεια. Ανήκε στη φιλελεύθερη παράταξη των αγωνιστών, που ετάχθησαν εναντίον του ξενόφερτου βασιλιά της Ελλάδος Όθωνος, γι' αυτό και υπέστη διώξεις.
Πήρε, μάλιστα, μέρος στη ναυπλιακή επανάσταση του 1862. Το 1863 αποστρατεύθηκε με το βαθμό του ταγματάρχη. Έγραψε απομνημονεύματα (που σώθηκαν) με τον τίτλο "Πραγματεία τών περιπετειών τού βίου μου καί συλλογή διαφόρων αντικειμένων αγνώστων έτι εν τή ελληνική ιστορία".

To λάβαρο των Κυπρίων
ΕΙΝΑΙ πιθανόν η πολεμική σημαία των Κυπρίων να ανήκε στους εθελοντές αγωνιστές που, τον Ιούνιο 1826, συμμετείχαν ομαδικά στη σύσταση ειδικού στρατιωτικού σώματος της Ιωνίου Φάλαγγος, η οποία πήρε στη συνέχεια μέρος σε πολλές και σημαντικές πολεμικές επιχειρήσεις στην Πελοπόννησο και στη Στερεά, μέχρι τη διάλυσή της το 1827. Η Ιώνιος Φάλαγξ συνεστήθη κατόπιν "γενικής τών Ιώνων συνελεύσεως" και ονομάστηκε έτσι επειδή απετελείτο κυρίως από Έλληνες αγωνιστές της Ιωνίας - δυτική Μικρά Ασία (συμμετείχαν επίσης σ' αυτήν και Έλληνες από νησιά του ανατολικού Αιγαίου και από την Κύπρο, αλλά και από άλλα ελληνικά μέρη - Μακεδονία, 'Ηπειρος, Θράκη κ.τ.λ.). Από το σωζόμενο κατάλογο των 359 αγωνιστών της Ιωνίου Φάλαγγος, προκύπτει ότι οι 19 τουλάχιστον ήσαν Κύπριοι, διότι σαφώς μνημνονεύονται, αντί επιθέτου, με το εθνικό: Κυπραίος. Τα 19 μέλη της Ιωνίου Φάλαγγος ήσαν τα ακόλουθα (σε παρένθεση ο αριθμός τους στον κατάλογο των μελών της Φάλαγγος): Μιχάλης Κυπραίος (αρ. 142), Κωνσταντής Κυπραίος (αρ. 143), Γεώργιος Κυπραίος (αρ. 144), Κυριάκος Κυπραίος (αρ. 154), Σταύρος Κυπραίος (αρ. 155), Γαβριήλ Κυπραίος (αρ. 156), Ελευθέριος Κυπραίος (αρ. 160), Αβράμης Κυπραίος (αρ. 197), Κυριάκος Κυπραίος (αρ. 216), Σάββας Κυπραίος (αρ. 223), Χατζη-Αυγουστής Κυπραίος (αρ. 224), Δημήτριος Κυπραίος (αρ. 229), Φίλιππας Κυπραίος (αρ. 289), Κυριάκος Κυπραίος (αρ. 306), Χατζη-Πέτρος Κυπραίος (αρ. 331), Βασίλειος Κυπραίος (αρ. 343), Γιακουμής Κυπραίος (αρ. 344), Παρασκευάς Κυπραίος (αρ. 354) και Χριστοφής Κυπραίος (αρ. 355).

* Το κείμενο αυτό είναι ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο
«Ιστορία της νήσου Κύπρου».

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Με δύο Χάλκινα μετάλλια και πολλές εμπειρίες επέστρεψε η αποστολή τουΝ.Ο.Μ από τον Βόλο

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

"Έτσι πολεμούσαμε" (Αφιέρωμα 28 Οκτωβρίου 1940)

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

«Ο Τόπος που Δακρύζουν οι Θεοί» Παρουσίαση ντοκυμεντέρ από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου


 
Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Μεσολογγίου θα παρουσιάσουν την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 7:30 μ. μ. στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο την ταινία της Ελένης Βλάσση :

«Ο Τόπος που Δακρύζουν οι Θεοί».

 Είναι ένα ντοκιμαντέρ για την Σπιναλόγκα – το νησί των καταραμένων αγγέλων, που θα συγκινήσει όλους,  όσους το παρακολουθήσουν.

  Η Ελένη Βλάσση, δημοσιογράφος, ζωγράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός ντοκιμαντέρ θα παραβρεθεί και θα συζητήσει με τους θεατές. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

20 Οκτωβρίου ξεκινά στη "Διέξοδο" το αφιέρωμα στον Ελληνικό Πολιτισμό

Με αφιέρωμα στον Ελληνικό Πολιτισμό ξεκινούν οι δράσεις της "Διεξόδου" την νέα φθινοπωρινή περιόδο
Η "Ελληνική Μυθολογία", είναι ο πρώτος κύκλος του προγράμματος που απευθύνεται σε μαθητές της 5ης και 6ης Δημοτικού
Η "Διέξοδος", στα πλαίσια του εκπαιδευτικού προγράμματος του "Ελεύθερου Παιδικού Ινστιτούτου", το οποίο με υπευθυνότητα έχει σχεδιάσει η επιστημονική της ομάδα, ξεκινά στις 20 Οκτωβρίου 2012 τον πρώτο κύκλο της θεματολογίας του για τον "Ελληνικό Πόλιτισμό" που αφορά την "Ελληνική Μυθολογία".
Ο κάθε κύκλος θα έχει διάρκεια 6 ωρών και θα υλοποιείται, ανάλογα με τον επιστημονικό του προσανατολισμό, από 2 έως 4 εμψυχωτές.
Οι επόμενες, μετά την μυθολογία, ενότητες αφορούν την :
Ελληνική Γλώσσα,
Ελληνική Ποίηση και Λογοτεχνία,
Ελληνική Τέχνη και
Ελληνική (Μεσογειακή) Διατροφή.
- Οι θεματικές αυτές ενότητες θα υλοποιηθούν ανά μήνα, σε συναντήσεις που θα γίνονται Σαββατοκύριακα στους χώρους του Ιστορικού Μουσείου της «Διεξόδου» στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου.
Παράλληλα με τις συναντήσεις αυτές, στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται προβολές, επισκέψεις και ειδικές ξεναγήσεις σε χώρους που σχετίζονται με την θεματολογία του προγράμματος, εκδρομές σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους καθώς και τελετή λήξης.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ιδιότυπο παιδικό πανεπιστήμιο με έμπειρους εμψυχωτές, που θα προσφέρουν στα παιδιά της 5ης και 6ης Δημοτικού την χαρά και την απόλαυση της γνώσης, μακράν της οποιασδήποτε σχολικής παρέμβασης και πέραν των συνήθων σχολικών δεδομένων.
Παίζοντας και διασκεδάζοντας, τα παιδιά θα ταξιδέψουν στο παρελθόν της πατρίδας μας κάνοντας διαδρομές χιλιάδων χρόνων πριν. Θα αγκαλιάσουν τις λέξεις και θα παρακολουθήσουν την εξέλιξη της γλώσσας, θα μάθουν την προέλευση των ονομάτων τους, θα γνωρίσουν τους τοπικούς μύθους του Μελέαγρου μέσα στο ίδιο τους το «σπίτι», θα πληροφορηθούν για την πορεία και την εξέλιξη του πνεύματος των μεγάλων φιλοσόφων, θα έλθουν σε επαφή με τα δημιουργήματα της ελληνικής τέχνης και τέλος θα εξοικειωθούν με τη γαστρονομική κουλτούρα της Ελλάδας και τα τοπικά προϊόντα της περιοχής μας.
Πληροφορίες καθημερινά στα τηλέφωνα 26310 51260 και 6976 643610 και δηλώσεις συμμετοχής στη Γραμματεία του Μουσείου κάθε Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή από τις 11 το πρωί έως τη 1 το μεσημέρι.


 

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Τα νέα του πνευματικού κέντρου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

Την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 7:30 μ. μ. θα πραγματοποιηθεί στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο η παρουσίαση του βιβλίου «KALYDON IN AITOLIA» των Soren Dietz, Διευθυντή ανασκαφών της Αρχαίας Καλυδώνας και Μαρίας Σταυροπούλου – Γάτση, Επίτιμης Διευθύντριας Αρχαιοτήτων τουΥΠ. ΠΟ. Τ. 
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:
·        Rune Frederiksen, Διευθυντής του Ινστιτούτου της Δανίας στην Αθήνα
·        Λάζαρος Κολώνας, Δρ. Αρχαιολογίας, Επίτιμος Γεν. Διευθυντής Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠ. ΠΟ. Τ.
·        Ολυμπία Βικάτου, Δρ. Αρχαολογίας, Διευθύντρια ΛΣΤ΄ ΕΠΚΑ
καθώς και οι συγγραφείς – επιμελητές της έκδοσης.
Την εκδήλωση οργανώνουν το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου και η ΛΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Είσοδος Ελεύθερη.
 
 Το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Μεσολογγίου θα παρουσιάσουν την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 7:30 μ.μ. στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο την ταινία της Ελένης Βλάσση «Ο Τόπος που Δακρύζουν οι Θεοί».
 Είναι ένα ντοκιμαντέρ για την Σπιναλόγκα – το νησί των καταραμένων αγγέλων, που θα συγκινήσει όλους,  όσους το παρακολουθήσουν.
  Η Ελένη Βλάσση, δημοσιογράφος, ζωγράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός ντοκιμαντέρ θα παραβρεθεί και θα συζητήσει με τους θεατές. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

ΔΩΡΕΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ




  Δύο μεγάλα και αξιόλογα έργα ζωγραφικής δώρισε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου ο γνωστός Μεσολογγίτης ζωγράφος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Γιώργος Τσάτσος, που υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Καθηγητής Καλών Τεχνών.

  Πρόκειται για λάδι σε μουσαμά με θέματα Μεσολογγίτικα διαστάσεων 2,00μ.Χ2,50 μ. τα οποία τοποθετήθηκαν στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο. Το ένα έχει θέμα τις λαγκόνες, πουλιά της λιμνοθάλασσας και το άλλο «Ψαρεύοντας στην ιστορία της Κλείσοβας».

  Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πνευματικού Κέντρου και ο Πρόεδρός του Αριστείδης Καβάγιας ευχαρίστησαν θερμά τον ζωγράφο Γιώργο Τσάτσο για την σημαντική και αξιόλογη δωρεά του.


ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ


  Στο Μουσείο Ιστορίας και Τέχνης (Δημοτική Πινακοθήκη) του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία Μάρκου Μπότσαρη, ένα χώρο ιστορικής μνήμης και διαπαιδαγώγησης καλλιτεχνικής, συνεχίζεται με επιτυχία  για δεύτερη σχολική χρονιά το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα «ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΙΝΕΛΑ» για  τους μαθητές των Ε΄ και  ΣΤ΄ τάξεων των Δημοτικών Σχολείων.

 Το πρόγραμμα συντελεί στη γνωριμία και στην επικοινωνία του χθες με το σήμερα, ενώ τα παιδιά έρχονται σε επαφή με την ιστορική κληρονομιά του παρελθόντος και διδάσκονται την τοπική μας ιστορία.

  Στους μαθητές μοιράζεται βιβλιοτετράδιο με την ιστορία της πόλης και των εκθεμάτων του Μουσείου,  εφημεριδούλα του Μουσείου με πλούσια λαογραφική και ιστορική ύλη και άφθονο ιστορικό υλικό στους δασκάλους και τις δασκάλες.

  Το πρόγραμμα υλοποιείται από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ι. Π.  Μεσολογγίου, ενώ το επιμελείται και το παρουσιάζει εθελοντικά η εκπαιδευτικός κ. Φωτεινή Τσιτσώνη-Καβάγια.

  Ετοιμάζεται και δεύτερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους μαθητές όλων των τάξεων του Δημοτικού Σχολείου, το οποίο σύντομα θα σας παρουσιάσουμε.



Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Ο Ήρωας Δασκαλογιάννης(ντοκυμαντέρ - αφιέρωμα)


"Μολών Λαβέ" εφώναξε ο Δάσκαλος ο Γιάννης

στ' αποσταλμένους του Ραγιά απ' τση Σούδας το λιμάνι.

"Ελευθεριά ή θάνατος" λεν και τα παλικάρια

και κάνανε επανάσταση σαν άγρια λιοντάρια.

Οι βρύσες γύρω τρίγυρα μαυρίζουν σαν τα δάση

Απο τρεις τόπους ξεκινούν εις τα Σφακιά να πάσι.

Αρχίζει ο πρώτος πόλεμος εις το Βελι τση Κράπης

πέφτουσι Τούρκοι αρίθμητοι κι ο μέγας Τζιρατζάπης.

Πέφτουν και δέκα Σφακιανοί περίσσια λαβωμένοι,

Μα από τσι Τούρκους πούναι εκειά κιανείς δεν απομένει….




Δασκαλογιάννης - Η ταινία
Στο ρόλο του Δασκαλογιάννη ο Νίκος Βασταρδής.
Αποσπάσματα από το λαϊκό ποίημα που έγραψε ο Μπατζελιός για το Δασκαλογιάννη, μελοποίησε ο Γιάννης Μαρκόπουλος.

Ο ΔΑΣΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ, δηλαδή ο Ιωάννης Δάσκαλος, ήταν μια από τις πλέον ηρωικές μορφές των αγώνων των Ελλήνων κατά των Τούρκων κατακτητών. Και ίσως ο καθαρότερος από όλους. Δεν είχε υπηρετήσει ποτέ στις αυλές των πασάδων, όπως άλλοι πρωτοκαπετάνιοι του 1821, ούτε στρατεύθηκε σαν αρματολός. Ο Κωστής Παλαμάς τον αποκαλεί «κορυφή της κρητικής θυσίας», αλλά το ήθος, η καρτερία, η αυτοθυσία τον ανεβάζουν ψηλά στην κορυφή των αγώνων του Γένους. Ήταν υπερήφανος, ονειροπόλος, γενναίος, πλούσιος και τολμηρός. Αλλά και εύπιστος! Δεν ανήκε στο είδος των ανθρώπων του πολέμου. Δεν περιεφέρετο σαν «χαΐνης», πάει να πει αντάρτης, στα βουνά, όπως οι σύντροφοί του στην επανάσταση του 1770. Ήταν ναυτικός, με δικά του καράβια και ταξίδευε από τη Μασσαλία ως τα λιμάνια του Εύξεινου και από το βάθος του Αδρία, την Τεργέστη, ως τα αφρικανικά λιμάνια, την Αλεξάνδρεια και την Μπιγκάζα. Είχε, μαζί με τ' αδέρφια του, ναυτικά «πρακτορεία» στα κυριότερα λιμάνια και σε πολλά ελεύθερα ελληνικά νησιά, όπως στα Κύθηρα. Έμπορος, ταξιδευτής με πείρα του κόσμου και γνωριμίες με πρίγκιπες, μητροπολίτες, πρόκριτους και διπλωμάτες ξένων χωρών. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι συμπατριώτες του, οι Σφακιανοί, σε αντίθεση με τους άλλους Κρητικούς που απεχθάνονταν τότε τη θάλασσα, είχαν δεκάδες καράβια στη Μεσόγειο, με βάση τον όρμο Λουτρό στο Λιβυκό, δυτικά της Χώρας Σφακίων, στα ίχνη του αρχαίου «διλίμενου» Φοίνικα. Αλλά ήταν ο μόνος Σφακιανός της εποχής που τολμούσε να κυκλοφορήσει στην επαρχία με ευρωπαϊκά ρούχα, χωρίς να τον αποκαλούν ψαλιδόκωλο!

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Μνήμες από την Μικρά Ασία: «Η Σμύρνη των Ελλήνων» ,από την Βυρωνική Εταιρεία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 
 Η Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου,
 υπό την Αιγίδα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Ιερής Πόλης, διοργανώνει εκδήλωση με Ομιλία, Μουσική Παράσταση και Έκθεση αφιερωμένη στα 90Χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή .
Μνήμες από την Μικρά Ασία: «Η Σμύρνη των Ελλήνων»
 
Σάββατο 20Οκτωβρίου 2012, ώρα 7:00 το βράδυ
•Ομιλία από τον Πρόεδρο της Ενώσεως Σμυρναίων κ. Ευάγγελο Τσίρκα Αντιστράτηγο ε.α – Επίτιμο Διοικητή Γ΄ Σ.Σ.,
με θέμα: « Η Γενοκτονία των Χριστιανικών Πληθυσμών της Μικράς Ασίας από τους Νεότουρκους και Κεμαλιστές»
•Μουσική Παράσταση « Η Σμύρνη κι η Σμυρνιά», από το Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου
Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012,ώρα 11:00 το πρωί
•Εγκαίνια Έκθεσης :«Η Σμύρνη των Ελλήνων»
Στο Τρικούπειο Πολιτιστικό Κέντρο Μεσολογγίου
 
Εφέτος συμπληρώνονται 90 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της καταστροφής της Σμύρνης το1922. Σε ανάμνηση της ωραίας Σμύρνης του Παρισιού της Μικράς Ασίας, όπως την χαρακτήριζαν οι επισκέπτες της, και για διατήρηση της ιστορικής, κοινωνικής και θρησκευτικής μνήμης μας και ως ελάχιστος φόρος τιμής προς τις δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων, οι οποίοι έμειναν εκεί νεκροί από τα στίφη του Μουσταφά Κεμάλ, που κατά την προσφιλή συνήθειά τους δεν άφησαν τίποτε όρθιο, η Ένωσης Σμυρναίωναποφάσισε να οργανώσει έκθεση φωτογραφικών πειστηρίων, με θέμα σκηνές και εικόνες ζωής από την Σμύρνη των Ελλήνων με την συνεργασία του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου της Ελλάδος.
 
Το υλικό που παρουσιάζεται στο κτήριο της Παλαιάς Βουλής που στεγάζεται το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, προέρχεται από τις συλλογές της Ενώσεως Σμυρναίων, και περιλαμβάνει βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, φωτογραφίες, πορτρέτα και άλλα κειμήλια, που διασώθηκαν από τις φλόγες και την καταστροφή της Σμύρνης το 1922.
 
Με την έκθεση επιδιώκεται να παρουσιαστούν στο κοινό, όψεις της ελληνικής Σμύρνης, κυρίως κατά τον 19ο και τον 20ο αιώνα,έως το 1922. Μέσα από τα εκθέματα καταδεικνύονται οι υψηλότατες επιδόσεις των Ελλήνων της Σμύρνης στις επιστήμες, την παιδεία, τα γράμματα, τις τέχνες, την οικονομία, το εμπόριο, τον αθλητισμό, την κοινωνική πρόνοια και σε όλες γενικά τις δραστηριότητες που δίνουν το στίγμα μιας φιλοπρόοδης, ανεπτυγμένης και με ισχυρά εθνικά και πνευματικά ερείσματα κοινωνίας.
Τα ψήγματα αυτού του λαμπρού πολιτισμού που προβάλλονται στην έκθεση, προσφέρονται για μια γνωριμία με τη Μητρόπολη του Μικρασιατικού Ελληνισμού και για ένα βαθύτερο στοχασμό πάνω στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Μετά από αίτημα της Βυρωνικής Εταιρείας Μεσολογγίου το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενώσεως Σμυρναίων, αποφάσισε να συνεργασθεί μαζί της και να μεταφερθεί η έκθεση στο Μεσολόγγι η οποία και θα παραμείνει έως τις 20 Νοεμβρίου. Θα περιμένουμε όλους και όλες σας με μεγάλη χαρά για να συμμετάσχετε και εσείς σε αυτή την σημαντική ιστορική επέτειο.
 
Για την Βυρωνική Εταιρεία Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου
 
Το ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
 
 
 
 

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

1η Σύνοδος Προέδρων Τ.Ε.Ι. 2012-2013, στο Μεσολόγγι.



ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ

ΙΔΡΥΜΑ

ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ                                                                            Μεσολόγγι 18-09-2012

Η 1η Σύνοδος Προέδρων Τ.Ε.Ι. 2012-2013, διοργανώνεται μετά από αρκετό
διάστημα από ένα Περιφερειακό Ίδρυμα και συγκεκριμένα από το Τεχνολογικό
Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Μεσολογγίου, από την Τετάρτη 19 έως και την Παρασκευή
21 Σεπτεμβρίου 2012.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα το απόγευμα της Τετάρτης στον συνεδριακό χώρο του
ξενοδοχείου ΘΕΟΞΕΝΙΑ στο Μεσολόγγι θα συνεδριάσουν οι Πρόεδροι  των
Ειδικών Λογαριασμών (ΕΛΚΕ) και κατόπιν θα γίνει ενημέρωση των Προέδρων και
των Προϊσταμένων ΕΛΚΕ από στελέχη της ΕΥΔ/Ε.Π. ΕΔΒΜ.
Το πρωί της Πέμπτης θα συνεδριάσουν οι Πρόεδροι των Τ.Ε.Ι. της χώρας και
στην ατζέντα των θεμάτων που θα τους απασχολήσουν βρίσκονται θεσμικά και
οικονομικά ζητήματα, όπως η εφαρμογή και οι αδυναμίες του νόμου 4076/2012
για την Ανώτατη Εκπαίδευση, αναβίωση του Συμβουλίου Τ.Ε.Ι.- Τρίτος κύκλος
σπουδών και στα Τ.Ε.Ι. και  τέλος θα συζητηθούν οι βασικές αρχές για τη
νέα χωροταξική κατανομή των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Η Σύνοδος θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή με την ολοκλήρωση των συμπερασμάτων
και τις ανακοινώσεις ακαδημαϊκών φορέων.

Πρόγραμμα

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Η Θεά Αθηνά ,Θεότητα έμβλημα του νέου ελληνισμού

Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Νεανικό φεστιβάλ Μουσικής με διοργανωτές τον ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ Ι.Π.ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ και τον ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΜΙΛΟ Ι.Π.ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ “ΙΩΣΗΦ ΡΩΓΩΝ”.


Για πρώτη φορά φέτος στο Μεσολόγγι θα πραγματοποιηθεί το Νεανικό φεστιβάλ Μουσικής με διοργανωτές τον  ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ Ι.Π.ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ και τον  ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΜΙΛΟ Ι.Π.ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ “ΙΩΣΗΦ ΡΩΓΩΝ”.

Στο φεστιβάλ θα συμμετέχουν νεανικά συγκροτήματα και μπάντες του Μεσολογγίου, με ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο.

Στόχος του φεστιβάλ είναι να αναπτύξει το πολιτιστικό επίπεδο των νέων ανθρώπων που στις μέρες μας κλονίζεται.

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ

ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ!!!

Ωρα 20:00 Θεατράκι Λιμανιού Μεσολόγγι
Είσοδος Ελευθερη

http://www.facebook.com/mom.iosif.rogon

Τα μουσικά σύνολα που θα εμφανιστούν είναι:
TIME MACHNINE
ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ
ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ
Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ “ΙΩΣΗΦ ΡΩΓΩΝ”

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Γιορτή της Παναγίας της "Φοινικιάς" - ενημέρωση



Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για την γιορτή της Παναγίας της "Φοινικιάς".Δεχόμενοι παράπονα πέρυσι ως προς την ενημέρωση ,φέτος αν και κάπως καθυστερημένα κρίναμε σκόπιμο να σας υπενθυμήσουμε για την εκδήλωση και τη θεία λειτουργία  όπου θα πραγματοποιηθεί στης 22 Αυγούστου.Την εκδήλωση θα τιμήσουν και φέτος ιππείς από την περιοχή του Δήμου Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου.Οι ιππείς έχουν προγραμματίσει ως τόπο συνάντησης στη βιοτεχνία του Σταμάτη στης 18:00. Για πληροφορίες όσον αφορά τους ιππείς ,μπορείτε να απευθυνθείτε στο καφενείο του Ηλία Αθανασόπουλου.


οι φωτογραφίες είναι από την περσινή εκδήλωση(για περισσότερες φωτογραφίες πατήστε στον ακόλουθο σύνδεσμο http://vassiladi.blogspot.gr/2011/08/blog-post_26.html)

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Σχέδιο ψηφίσματος με το οποίο πολιτογραφήθηκε Μεσολογγίτης ο λόρδος Byron

Μεσολόγγι, 17 Μαρτίου 1824
“Επειδή ο λόρδος Νόελ Βύρων, βουλόμενος συμπράκτωρ της Ελευθερίας τη Ελλάδι γενέσθαι, και την Δυτικήν μάλιστα της λοιπής κινδυνεύουσαν ορών, έγνωεις ταύτην αφικέσθαι την πόλιν, και ταύτην ευεργετών, Απάσης της Δυτικής Ελλάδος την σωτηρίαν κατεργάσασθαι• ό δή και τοίς έργοις εδήλωσεν, ου μόνον μεγάλαις δωρεαίς μεγίσταις επαρκέσας ανάγκαις, αλλά και τοίς λόγοις και τώ αξιώματι αυτού ωφελιμώτατος τοίς πράγμασι γενόμενος• η πόλις Μισολογγίου ευεργέτην αυτόν ανακηρύττει και πολίτην Μισολογγίτην ψηφίζεται, των αυτών αυτοίς απολάυοντα δικαίων, και αναγράφει τούτο εν τοίς αρχείοις της πόλεως• ίνα δήλον γένηται πάσιν,ως οι Μισολογγίται τους αγαθούς άνδρας οίδασι τιμᾷν και τοίς ευεργέταις γενομένοις αυτών, εις ευγνωμοσύνην, πολιτείαν διδόναι...”. Δημοσιεύθηκε στα Ελληνικά Χρονικά, φ. 30 (12 Απριλίου 1824).
αρχείο Πέτρου Βέργου

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Ο δικός μας παράδεισος για το καλοκαίρι!


Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

Iωάννης Γεννάδιος,ο άνθρωπος, η συλλογή.

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Εθελοντική δράση στη περιοχή της Κλείσοβας


Την Κυριακή 8 Ιουλίου 2012 ώρα 7:00 μμ, ο Δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου σε συνεργασία με την Εθελοντική Ομάδα Έρευνας Διάσωσης Μεσολογγίου, την Εθελοντική Ομάδα ΠΡΟΤΕΚΤΑ, την Εθελοντική Ομάδα Ορνιθολογικής Εταιρείας Μεσολογγίου, τον Κυνηγετικό Σύλλογο Μεσολογγίου, τον Ορειβατικό Σύλλογο Μεσολογγίου, τους Ποδηλάτες Μεσολογγίου, τον Σύλλογο Κατοίκων Αλμυρακίου, τον Σύλλογο Παλαιμάχων ΑΕΜ και τον Σύλλογο ¨Οι Φίλοι της Λιμνοθάλασσας¨, θα παρέμβουν με ενέργειες καθαριότητας και καλλωπισμού στη περιοχή του Δασυλλίου στη Τουρλιδα, των Ιαματικών Λουτρών της Αγίας Τριάδας και της περιμετρικής στη Κλείσοβα (απέναντι από το MOTIVO).




Ας βοηθήσουμε όλοι αυτή τη προσπάθεια για να αναδείξουμε την ομορφιά της Κλείσοβας.

 
*/*Ευχαριστούμε που μας επισκεφθήκατε!*/*