Η συμμετοχή του Συλλόγου "Το Ρόδο" από την Κρήτη καθόλου τυχαία δεν είναι..

 

 

 

 

Το εδρεύον στην Νέα Κυδωνία Δήμου Χανίων πολιτιστικό σωματείο με την επωνυμία «ΤΟ ΡΟΔΟ»*, τιμώντας την ιστορική μνήμη γεγονότων που σημάδεψαν τους αγώνες του Γένους για ελευθερία και ανεξαρτησία, θα συμμετάσχει την 27η και 28η Απριλίου 2013 στις εορταστικές τελετές της 187ης επετείου της «Εξόδου του Μεσολογγίου», με την ομάδα του ιστορικών αναπαραστάσεων με την επωνυμία «Καλησπέρηδες»**.

Είναι η πρώτη φορά που ομάδα Κρητών ανδρών, με φορεσιές και οπλισμό εποχής***, θα παραστεί στις επετειακές εκδηλώσεις μνήμης της εξόδου του Μεσολογγίου και θα αποτίσει φόρο τιμής στους πεσόντες της ηρωικής φρουράς των Ελεύθερων Πολιορκημένων. Οι «Καλησπέρηδες» του «ΡΟΔΟΥ», θα φτάσουν στο Μεσολόγγι το πρωί της 27ης Απριλίου και θα παραμείνουν φιλοξενούμενοι για δύο ημέρες στην Ιερά Πόλη.

*Το πολιτιστικό σωματείο «ΤΟ ΡΟΔΟ», ιδρύθηκε το έτος 2003 και εδρεύει στο κάτω Δαράτσο Νέας Κυδωνίας Δήμου Χανίων. Η ονομασία του προέρχεται από τον γυναικείο χορό «ΡΟΔΟ», της περιοχής «Λουσακιές» της επαρχίας Κισσάμου Χανίων. Το σωματείο –από της ιδρύσεώς του μέχρι σήμερα- στηρίζει την λειτουργία του στην ανιδιοτελή προσφορά των μελών του, στοχεύοντας στην ανάδειξη των διαχρονικών αξιών του λαϊκού μας πολιτισμού.

**Οι «Καλησπέρηδες», ήταν ένοπλες ομάδες επαναστατημένων Κρητών της περιόδου της Τουρκοκρατίας, και ονομάστηκαν έτσι λόγω της εσπερινής τους δράσης.

***Οι φορεσιές (σαλβάρια) της ομάδας, προέρχονται από την ιματιοθήκη του σωματείου, ενώ ο οπλισμός της (σπάθες, μπιστόλες, γιαταγάνια, σελάχια) είναι ευγενής προσφορά συλλεκτών - μελών του σωματείου.

Μετά τιμής - Εντολή Δ.Σ. του σωματείου «ΤΟ ΡΟΔΟ»

Ν. Στ. Γιακουμάκης, νομ. σύμβουλος του σωματείου

σχόλιο συντακτικής ομάδας του Βασιλαδιού

Καθόλου τυχαία δεν είναι η συμμετοχή του Συλλόγου "Το Ρόδο".Η απορία που μπορεί να έχει ο αναγνώστης του άρθρου μας είναι "πως ένας σύλλογος από την Κρήτη θέλει να συμμετέχει στις εκδηλώσεις μνήνης της Φρουράς των Μεσολογγιτών.Σας παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο που αντλήσαμε από εδώ .

Ήρωας Ανδρέας Βούρβαχης.

Ασφενδιώτης οπλαρχηγός του 1821. Οι ιστορικοί αναφέρουν το όνομα του με λόγια τιμής για την προσφορά του στους αγώνες τις λευτεριάς. Δεν άφησε το τουφέκι σε όλη τη διάρκεια του δεκαετούς αγώνα, πολέμησε κυρίως στην Κρήτη μα και στην Πελοπόννησο. Τα πολλά τραύματα του στέρησαν τα βαθειά γηρατειά.

Όπως μας λέει ο Κριάρης, συμμετείχε στην συγκέντρωση των επιφανών Κρητών στη Θυμιανή, όπου αποφασίσθηκε η έναρξη της επανάστασης του 1821. (Η πληροφορία είναι από την ‘Ιστορία της Κρήτης’ του Κριάρη τόμος Β σελ.210.


Τον Απρίλιο του 1822 στη μάχη του Γάλλου Ρεθύμνης, όπως λέει ο Παπαδοπετράκης στη σελίδα 275

της Ιστορίας των Σφακίων προσπάθησε να σώσει το Γάλλο φιλέλληνα Βαλέστρα.

ορών ο Σφακιανός Ανδρέας Βούρβαχης, ανήρ πελώριος και λεοντόκαρδος,

τον Βαλέστραν ασθμαίνοντα και μη δυνάμενον να τρέχειν, ως αυτοί, προσέδραμε και άρας αυτόν επ΄ώμων έφευγε μετά σπουδής, αλλά καταδιωκόμενος υπό ιππέων στενώς και πεισθείς ότι ήτο αδύνατον να σώση εκείνον και εαυτόν προέδραμε και έκρυψεν αυτόν εις τινα κατάσκιον ρύακα υπό θάμνων.

Παρατηρηθείς όμως υπό των διωκτών μόλις μεν αυτός εσώθη, ο δε Βαλέστρας κατεκρεουργήθη βαρβάρως.

Όπως μας λέει ο Κανάκης Γερωνυμάκης στο βιβλίο του Κοινότης Ασφένδου Σφακίων.

Ο ήρωας αρίστευσε στην μάχη του Φραγκοκάστελου 18-23 Μαίου του 1828 όπου πολέμησε σε βοήθεια του Χατζημιχάλη. Στην επόμενη νικηφόρα μάχη του Κόρακα στις 24-25 Μαίου 1828 ήταν ανάμεσα στους ελαχίστους που προτίμησαν να συνεχίσουν την καταδίωξη των Τούρκων από την συλλογή λαφύρων(1902 οι νεκροί των εχθρών).

Ο Παπαδοπετράκης γράφει στην ιστορία των Σφακίων. << Μόλις δε τινες άξιοι μαχηταί προελόμενοι δόξαν αντί των λαφύρων παρηκολούθουν

την οπισθοφυλακήν των πολεμίων έως εις την θέσιν Απάγκου και πολλούς εφόνευον.

Δίκαιον ηγούμεθα να σημειώσωμεν τα όσα τούτων ονόματα γιγνώσκωμεν,

διότι και εις πολλάς άλλας περιστάσεις ηρίστευσαν.

Ήσαν ……… εξ Ασφένδου, ο Ανδρέας Βούρβαχης .

Πληροφορίες για το χωριό Ασφένδου θα βρείτε εδώ .

Στ’Ασφένδου πρώτη μου φορά είδα το φως της μέρας
Κ΄οι πέτρες του μ αρέσουνε,το χώμα κι ο αέρας.
Ασφένδου, κάθε ακρογιαλιά και κάθε σου σπηλιάρι,
Κάθε φαράγγι και βουνό έχει για μένα χάρη,
Το όνομα σου βλέπομε συχνά στην ιστορία,
γιατί πολλά επρόσφερες στου χρόνου την πορεία.
Πλήρωσες για την λευτεριά του αίματοςτους φόρους,
και καπετάνιους έδωσες κι απλούς τουφεκοφόρους.
Και τρείς μεγάλους αρχηγούς έδωσες εις τις μάχες
Πολύ μεγάλους ήρωες μεγάλους πολεμάρχες.
Τότε στην επανάσταση του Δάσκαλου του Γιάννη
επεσ ο Βουρβαχοστρατής τα Ασφένδου το καπλάνι.
Στσ Αρμενόκαμπους έχασες το Γιώργη Δεληγιάννη,
που πιο μεγάλος ήρωας στον τόπο δεν εφάνη.
Ο Περρογιώργης αρχηγός έπεσεν εις την Χίο,
που επολέμα ηρωικά το τούρκικο στοιχείο
Και η Βουρβαχοκατσουλή που ήταν κοπελιδάκι,
έπεσε ηρωικά κι αυτή στον πύργο του Αληδάκη.
Σ όλη την Κρήτη εμάχουνταν τα Ασφενδιωτάκια,
αράδα Εμάχουνταν και στα νησιά και στην παλιά Ελλάδα.
Εις το Ζάσι εμάχουνταν τρεις αδελφοί Βουρβάχοι,
όταν στον Προύθο έδωσεν ο Υψηλάντης μάχη
εκεί στο Φραγγοκάστελο με τον Μπικοστρατή
σου σαν τα βουνά εγίνηκε η δόξα η δική σου
Βουρβάχοι,Ντεληγιάννηδες και Μπολιωτοσφηνιάδες
και Σηφοδασκαλάκηδες,τρανοί πολεμιστάδες.
Κι όλες οι οικογένειες εβγάλαν ανδρειωμένους,
κι όλες πληρώσαν ακριβά για λευτεριά του γένους.
Ασφένδου μου περήφανο χωριό μου παινεμένο
ποτέ δεν νιώθω άνετα μακριά σου όταν μένω.

ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Κ. ΓΕΡΩΝΥΜΑΚΗ

Τέλος να συμπληρώσουμε πως ο Βούρβαχης φέρεται πως είχε οριστεί ως φρούραρχος του Βασιλαδιού σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνει το site e-sfakia!Παρουσιάζεται δε και το οικογενειακό του Δένδρο.
(Στο βιβλίο του στρατηγού Νικολάου Κολόμβα με τίτλο "Βασιλάδι" και στη σελίδα 167 ο Ανδρέας Βούρβαχης παρουσιάζεται ως "μεσολογγίτης" αξ/κος οπλοφόρων στο Βασιλάδι  ,επίσης την ίδια πληροφορία αντλούμε και από την εγκυκλοπαίδεια Δομή)